Родителите често се обидуваат да започнат сериозен разговор со своите деца, но на крајот се чувствуваат како да зборуваат во празно. Децата одговараат со еден-два збора, избегнуваат контакт со очи или едноставно ја менуваат темата. И колку и да имате прочитано книги за родителство, понекогаш изгледа како ништо да не помага. Сепак, постојат едноставни, но ефективни начини да поттикнете подлабоки разговори и да изградите искрена комуникација.
Пронајдете време на сами за важни прашања
Децата, исто како и возрасните, не сакаат да се чувствуваат изложени. Разговорите за сериозни теми не треба да се водат пред други луѓе, особено не пред браќа, сестри или познаници. Наместо да ги „фатите“ неподготвени, договорете време и место за разговор. Таквиот пристап покажува почит и создава чувство на сигурност.
Кога децата ќе почувствуваат дека ги третирате со сериозност, ќе бидат повеќе подготвени да се отворат и да ги споделат своите мисли. Бројни истражувања потврдуваат дека децата кои редовно и позитивно комуницираат со своите родители развиваат подобро ментално здравје, полесно ги изразуваат емоциите и полесно се справуваат со тешки чувства.
Изберете го вистинскиот момент за разговор
Тајмингот е клучен. Ако детето покажува знаци на замор, глад, нервоза или се подготвува за испит – тоа не е време за сериозни теми. Истото важи и за ситуации кога е емоционално вознемирено поради нешто друго – порака од пријател, непријатен настан на училиште итн.
Родителската чувствителност на сигналите од детето е клучна за градење доверба. Истражувањата покажуваат дека способноста на родителот да ги препознае невербалните знаци – тон на гласот, израз на лицето, говор на телото – го поттикнува развојот на јазичните вештини и чувството на сигурност. Кога детето ќе почувствува дека го разбирате, разговорот станува поисkрен и подлабок.
Споделете ги вашите чувства и искуства
Децата учат за емоциите набљудувајќи нè. Споделувањето на сопствените чувства, спомени или дури и грешки од детството може да биде моќна алатка за поврзување. Психолозите го нарекуваат ова позитивна изразност – родителите кои отворено ги покажуваат своите емоции создаваат простор во кој и децата се чувствуваат слободно да ги искажат своите.
Искреноста покажува дека ни родителите не се совршени, што им дава утеха и разбирање. Кога ќе препознаат дека и вие сте се соочувале со слични дилеми и стравови, се чувствуваат помалку осамени. Таквите моменти создаваат подлабока емоционална врска и поттикнуваат чувство на доверба.
