Негативното размислување не е нешто што често очекуваме да го видиме кај децата, но тие се соочуваат и со свои проблеми кои можат да предизвикаат такво однесување. Ако овој модел на однесување се повторува и децата почнат да размислуваат сè попесимистички, постојат одредени работи што родителите можат да ги направат за да им помогнат.
Експертот за развој на деца и родителство Клер Лернер споделува неколку корисни совети за родителите за Psychology Today.
Помогнете му на вашето дете да сфати како функционира неговиот мозок
Лернер истакнува дека е важно родителите во одреден момент да седнат и да разговараат со своите деца за начинот на кој тие размислуваат. Како можен пример за комуникација, експертот го издвојува овој пример: “Имаш неверојатен мозок кој размислува за сè. Тоа те прави неверојатно паметен и креативен. Но, тоа длабоко размислување може да го преплави мозокот и загрижениот дел може да го преземе и те натера да мислиш дека нешто е лошо или дека нешто лошо ќе се случи“.
Со овој пристап, родителите му даваат на детето увид во она што го покренува на начин на кој тоа може да разбере и за што нема да се чувствува осудено. Смета дека е корисно да им се покаже на децата дека овој тип на размислување не доаѓа поради нивната личност, туку поради нивниот мозок.
Потврдете го нивното искуство
“Родителите не можат да ги контролираат чувствата или мислите на своето дете. Меѓутоа, она што можат да го направат е да ја контролираат адаптацијата на нивните чувства, нивното прифаќање и да покажат разбирање”, истакнува експертот. Тоа е првиот чекор во помагањето да стекнат самосвест што им ја отвора вратата на можноста дека на крајот ќе ја преиспитаат својата перспектива.
Прашајте дали сакаат ваша помош за решавање на проблемот
Друг начин на кој родителите можат да му помогнат на дете кео песимистички размислува е да се стават на располагање за секаков вид помош.
„Дајте му простор на детето да одлучи. Дајте му до знаење дека сте тука за него кога е подготвено да се обиде да го реши проблемот. Избегнувајте убедување, кое може да изгледа неодоливо во овие моменти и затворете ја желбата за комуникација или зајакнување на одбранбената позиција“.
„Сметам дека кога родителите го применуваат овој пристап, дури и ако нивното дете не може да соработува со нив за да го реши проблемот во моментот, поголема е веројатноста да се смират и на крајот да побараат помош од своите родители кога се подготвени да истраат “, објаснува Лернер.
Доколку детето одлучи да ја прифати помошта од родителите, тие можат да му помогнат да создаде план кој чекор по чекор ќе покаже како да го реши проблемот. Исто така, родителите можат да внесат корисни идеи во планот, кои ќе додадат малку разиграност за да се надмине негативниот начин на размислување на децата.
Експертот заклучува дека „потврдувањето и прифаќањето на искуството на детето е првиот чекор што ја отвора вратата за можноста тој на крајот да размисли за своите чувства и да ја преиспита својата перспектива“.
