Од токофобија или паничниот страв од бременост и породување денес страдаат околу 14% од жените, што не е мала бројка, иако во неа се вклучени и жени кои панично се плашат од нова бременост, заради трауматичното искуство кое го доживеале во првата или раната фаза од бременоста. Меѓутоа, тој страв почесто ги погодува жените кои никогаш не биле трудни и кои веруваат дека можеби никогаш нема да има деца, бидејќи панично се плашат да затруднат.
„Преплашена сум од самата помисла дека во мене ќе расте вонземјанин„, изјавила една жена која се бори со токофобија.
„Моето семејство едноставно не може да го разбере мојот стрв. На сопругот од самиот почеток му кажував колку се плашам да останатм трудна, но тој упорно верува дека тој страв ќе ми помине, раскажала друга жена.
Јас не можам ниту да поминам покрај трудна жена, а да не се исплашам, признала една млада жена која не може да види трудница, не може да поднесе ниту да зборува за бременост, бидејќи се тресе и се препотува од паника.
Сите овие жени, кога ќе помислат на сопствената бременост доживуваат паничен напад, а ова е воедно и причина што се повеќе жени страдаат од оваа фобија.
Во денешниот живот, полн со стрестови, голем е порастот од лошите состојби како што се депресија, стрес и тегоби кои се трегер на разни фобии, па и за токофобијата.
„Друг проблем е страв од повторна бременост. Тоа е состојба нешто полесна, бидејќи станува збор за страв кој може да се објасни и ублажи, но ни тој страв денес не се решава лесно. Има многу жени кои од некоја причина преживеале трауми, некои во бременоста, некои на породувањето, па е логично да се плашат сето ова повторно да го преживеат. Многу такви жени и не забременуваат по втор пат„, потенцираат лекарите.
Некои покажуваат типична нервзоа и тегоба поврзана со стравови, а некои навистина се парализирани, но тоа се стравови кои може да се ублажат и надминат.
Жените кои успеале да го надминат овој страв, велат дека една од причините за пораст на токофобични жени се всушност негативните приказни по телевизиите за бременоста. Постојано се зборува за лошите искуства, а помалку се прикажуваат оние добрите. Тоа е првата работа која би требало да се смени во целокупната слика, бидејќи породувањето и бременоста не се лесни, но многу често се убави и подносливи.
