Нарцисоидното нарушување на личноста кај луѓето е всушност нарушување кое првенствено се карактеризира со чувство на изразено самообожување, голема потреба за внимание од другите луѓе и недостаток на емпатија. Иако ова нарушување е многу тешко да се препознае и дијагностицира кај децата, психолозите објаснуваат дека одредени токсични обрасци на родителско однесување може да доведат до развој на нарцизам кај детето.
Начинот на кој родителите се однесуваат кон детето и се однесуваат во негова близина, во голема мера влијае на неговиот целокупен развој, а меѓу другото резултира и со развој на нарцисоидно нарушување на личноста.
Еве на кои се начини родителите можат да доведат до ова.
Пред сè, психолозите објаснуваат дека родителите кои истакнуваат едно дете и често е нивно „златно дете“ придонесуваат токму ова дете еден ден да порасне во нарцис. Причината е што ова дете секогаш ќе очекува сè да се врти околу него, додека во реалноста тоа не е можно.
Исто така, дете чии родители постојано му угодуваат, го фалат и прават работи наместо него, ќе порасне во нарцис кој мисли дека другите луѓе постојат само за нему да му угодат. Иако е разбирливо дека родителите ќе му помогнат на детето, прекумерната помош може да направи само повеќе штета отколку корист.
Покрај дете чии родители постојано го “тинтрале“и му угодувале, во нарцис може да прерасне и поединец кој детството го поминал со родители склони на критики. Психолозите објаснуваат дека едниот, а понекогаш и двајцата родители имаат навика да го понижуваат детето и постојано да го обвинуваат за се.
Таквите родители се доминантни, раздразливи и имаат нереално високи очекувања од детето. Детето кое расте или пораснало во такви семејства се чувствува понижено и неадекватно. Во подоцнежниот живот често се обидува да си докаже себеси, на светот, но и на оној родител кој го обезвреднувал дека е посебно. Докажувањето му станува доживотна мисија, додека одоздола по тоа секогаш се крие внатрешен глас кој укажува на секоја негова грешка.
