Токсичното однесување на родителите може да се манифестира преку емоционална злоупотреба, која вклучува критикување, омаловажување или игнорирање на чувствата на децата. Може да се манифестира и преку прекумерна контрола, ограничување на слободата или наметнување високи очекувања без оглед на потребите и способностите на детето. Таквата средина го загрозува чувството на сигурност и самодоверба и може да остави последици кои се појавуваат дури и во зрелоста.
Повеќе фактори предизвикуваат такво однесување. Терапевтот Мика Стивенс открива три причини зошто родителите всушност стануваат токсични.
1. Трауми од детството
„Родителите на токсични родители излегоа од Големата депресија, Втората светска војна, па дури и Првата светска војна. Сите овие работи не ги направија постарите генерации многу добри родители, па затоа ги истрауматизираа своите деца“, објаснува терапевтот.
2. Токсичните родители никогаш не добиле помош за нивната траума
„Boomers и Gen X генерациите воспитувани се да веруваат дека не треба да бараат помош за нивните проблеми – тоа беше знак дека тие се премногу емотивни, па тоа треба да го игнорираат и да го преболат“, вели Стивенс. Тој истакнува дека тоа „очигледно не помогнало“ и на крајот, кога не добиваме помош за нашата болка и проблеми, гордоста се јавува како одбранбен механизам.
„Затоа не можеа да признаат дека им е потребна помош, дури и кога сите нивни односи се распаѓаа“, додава тој.
3. Негативни уверувања за деца
Терапевтот објаснува дека луѓето од постарите генерации верувале дека постарите се поважни од децата.
„Мислењето дека си поважен од другите е една од основните особини на нарцизмот, и со години така се однесувавме, го промовиравме и ги нарекувавме оние што така се однесуваа чесни и вредни за восхит. Но, тоа е всушност нешто што ги поттикнува нарцисоидните тенденции кај луѓето, а тоа предизвикува голема штета на односите родител-дете“, заклучува Стивенс.
