Токсичните родители често покажуваат недостаток на емпатија и поддршка кон своите деца. Тие исто така може да користат емоционална манипулација или контрола за да ги постигнат своите цели. Овој тип на родителство може да има долгорочни негативни последици по менталното и емоционално здравје на децата. Меѓутоа, понекогаш не е лесно да се препознаат токсичните родители. Психотерапевтката Кејти Гилис открива три вообичаени однесувања на токсичните родители.
1. Оправдување на однесувањето
Во некои случаи, токсичните родители може да го оправдаат своето однесување врз основа на културни или семејни норми кои дозволуваат авторитарни стилови на родителство или физичко казнување, објаснува Гилис.
„Тие може да тврдат дека нивните постапки се во согласност со традиционалните вредности или обичаи, со што се легитимира нивното насилно однесување во нивниот културен контекст“, вели таа.
2. Глумење жртва
„Токсичните родители често глумат жртва, прикажувајќи се како преоптоварени, под стрес или како луѓе кои се борат со сопствените проблеми“, истакнува психотерапевтот. Тие може да бараат сочувство или сожалување од другите како начин да го одвлечат вниманието од сопственото навредливо однесување и да избегнат одговорност.
Таа додава дека тие исто така можат да вложат огромни напори за да го сокријат своето навредливо однесување од другите, плашејќи се дека ќе бидат разоткриени како насилници.
3. Обвинување на жртвата
„Родителите кои ги малтретираат децата, физички или психички, можат да ја префрлат одговорноста на жртвата така што нивното однесување го припишуваат на одредени постапки на децата или нивната непослушност“, вели психотерапевтот. Таа тврди дека злоупотребата можат да ја оправдаат со тврдењето дека децата ги испровоцирале или дека заслужуваат казна.
„Ако се справувате со токсична семејна динамика, знајте дека тоа не е ваша вина. Барањето поддршка од терапевт или група за поддршка која ја разбира вашата ситуација може да ви помогне да се справите со стресот што доаѓа од овие искуства“, заклучува Гилис.
