Не смееме да мериме по нашите безгрижни детства, бидејќи пред денешните деца се поставуваат многу пречки, проблеми и предизвици.
Како и возрасните, децата можат да имаат проблеми за кои можеби не сакаат да зборуваат. За жал, нивниот мозок сè уште не е доволно развиен за самостојно да ги надмине овие проблеми.
Кога тоа ќе се случи, децата почнуваат да покажуваат различни знаци кои сигнализираат дека има проблем. Психологот Тод Грифин укажува на сигналите со кои родителите можат да препознаат дека детето се бори со нешто.
Лошо однесување
Ако детето одеднаш почне да се однесува поинаку и полошо, ова е првиот знак.
Иако децата имаат периоди во кои ги тестираат своите родители и ја поместуваат секоја граница, кога одеднаш почнуваат континуирано да се однесуваат лошо, тоа е знак за предупредување. Лошото однесување може да вклучува:
• Тепачки
• Одговарање
• Агресивност
• Наредување и манипулација
• Пркос
• Лутина
Децата поминуваат низ различни фази додека растат, а лошото однесување обично доаѓа и поминува. Но, ако ова однесување започне одеднаш, особено ако вашето дете претходно било мирно и послушно, тоа дефинитивно е сигнал дека нешто можеби не е во ред.
Лоши оценки
Децата на училишна возраст имаат многу внатрешни проблеми. Има притисок од училиштето и врсниците, малтретирање и можни семејни проблеми дома. Друг знак за внатрешен немир кај децата е наглото расипување на оценките.
Падот на оценките е предизвикан од слабата концентрација на детето бидејќи фокусот е на проблемот што го мачи. Во зависност од проблемот, детето може да ја изгуби мотивацијата за подобар успех бидејќи сè му станува „претешко“.
Секако, секогаш може да се случи пад на оценките, во зависност од предметите. Меѓутоа, ако детето добива петки и четворки, а одеднаш паднало на единици или двојки, сигурно има некој друг проблем.
Промени во расположението, спиењето и исхраната
Децата кои имаат проблеми имаат и чести промени во расположението, нарушувања на спиењето и исхраната. Можно е детето да страда од несоница, поради што ќе го најдете буден во ситните ноќни часови. Исто така, можно е да го изгубат апетитот, и да одбиваат храна – дури и нивното омилено јадење.
Заедно со нарушувањата на спиењето и исхраната, ќе се промени и нивното расположение. Детето може да изгледа отсутно кога разговарате со него и ќе сака да избегне одредени ситуации кои може да го потсетуваат на проблемот со кој се соочува. Исто така, таквите деца може да изгледаат вознемирени, исплашени, тажни или лути кога ќе се обидете да разговарате со нив.
Прифатете дека ќе биде потребно извесно време да ги натерате да признаат дека има проблем, но со постојано уверување дека се ќе биде во ред и дека сакате да им помогнете да го пребродат тоа, ќе почнете да го „рушите тој ѕид“.
