Квалитетниот сон е исклучително важен за детскиот развој, а секој родител има свој начин на кој го успива детето што често зависи од неговите потреби. Иако некои деца многу рано почнуваат да спијат сами и лесно заспиваат, други имаат потреба родителите да се постојано до нив кога треба да спијат. Важно е да се нагласи дека ритуалот на успивање и потребата на детето да заспие со мама или тато, зависи од детето.
Тоа зависи од дете до дете. Некои тоа го надминуваат на две години, а некои имаат потреба за успивање со родителите и откако ќе тргнат на училиште. Некои деца едноставно сакаат повеќе контакт со родителите. Успивањето е всушност заедничко време во кое родителите и децата непречено уживаат и меѓусебно дополнително се поврзуваат. Успивањето со родител не треба да се прекинува само затоа што се смета дека детето е преголемо за такво нешто, туку во тоа треба да се ужива, оти брзо ќе помине. На тој начин кај детето дополнително се јакне чувството на сигурност и се подобрува неговата самодоверба, оти знае дека има некој кој е секогаш покрај него“, објаснува сертифицираниот едукатор за родителско-детски односи, Ива Брчиќ.
Во некои случаи ако детето има преголема потреба за успивање со родител, тоа може да покажува дека детето се чувствува несигурно во односот со родителите. Детето, додава таа, можени сака да има контрола над родителите или се чувствува несигурно, односно дека може да биде напуштено. Таквиот однос може да се случи ако од раната детска возраст не е поставена добра комуникација помеѓу родителите и детето.
Промените може да предизвикаат несигурност
Често се случува да различни промени во детскиот живот влијаат на рутината во успивањето.
“Во време на поаѓање во градинка, или ако некој друг го чува детето, а родителот знае да се искраде за детето да не го види и да почне да плаче. Тоа кај децата предизвикува несигурност и страв оти никогаш не знаат кога ќе бидат оставени. Кога е време за спиење, кај тие деца повторно се јавува страв дека ќе бидат оставени, па инсистираат родителите да бидат покрај нив“, објаснува Брчиќ.
Таа вели дека нема просечна возраст на која децата престануваат да се успиваат со родителите. Некои деца, потеницра таа, веќе на една година можат самид а се успиваат, додека некои сакаат и на 10 години да се гушнат до родителот и да слушаат приказна пред спиење.
