Кога ќе слушнете дека се споменува пореметено хранење, веројатно и вие, како и сите други, прво на памет ви паѓа слика на многу слаба тинејџерка или можеби млада студентка во слична состојба. Но, анорексијата, булимијата и сличните нарушувања се клинички дијагнози и бараат лекување. Нарушувањето во исхраната не е толку сериозна слика, но е поприсутна отколку што мислиме. Но, она што е особено загрижувачко е што се појавува порано и порано и речиси подеднакво кај двата пола.
Нова студија спроведена од медицинскиот оддел на Универзитетот во Северна Калифорнија – The Keck School of Medicine покажала дека нарушената исхрана се јавува уште на возраст од 9 или 10 години, а токму на таа возраст биле и испитаниците – 12.000 од нив. Експертите ги анализирале причините за ваквото хранење, како што се прејадување, повраќање, прекумерно вежбање, ограничување на внесот на калории и врската помеѓу овие однесувања и други фактори – пол, индекс на телесна маса и пубертет.
Важно е да се нагласи дека нарушеното хранење не е исто што и нарушување во исхраната. Нарушувањето во исхраната е клиничка дијагноза, додека нарушеното хранење е абнормална шема на исхрана, но не ги исполнува сите критериуми за дијагноза и нема толку значајни симптоми или тие се јавуваат во многу поблага форма. Сепак, важно е да се знае дека нарушеното хранење на крајот може да доведе до нарушување во исхраната, особено ако тоа не се држи под контрола.
Како да внимавате на нарушеното хранење?
Постојат некои знаци на кои можете да обрнете внимание и да контактирате со специјалист доколку се чести. Еве кои се тие:
- Детето често „не е гладно“ или пребира храна повеќе од порано. Ако го забележите ова, дефинитивно обидете се да јадете што повеќе оброци заедно, како семејство, за да можете да го следите однесувањето на масата.
- Не сака да се мери или да зборува за својата тежина.
- Детето е анксиозно во присуство на храна. Важно е да се следи колку време му е потребно на детето да го изеде оброкот – дали е пребрзо или премногу бавно.
- Детето не јаде на училиште. За ова мора да разговарате со наставникот. Може да да го прашате дали забележал и обрасци на прекумерно вежбање.
