Лекарите утврдиле дека главните „производители“ на неподносливиот мирис на сулфур-амониум се специјални бактерии, кои ги разградуваат протеините што ги добиваме во храната. Ова се случува и кај возрасни и кај деца, директно во устата. Всушност, ова е првиот чекор во долгиот процес на варење. При варењето на храната неизбежно се создаваат некои соединенија што содржат сулфур, кои, всушност, испуштаат ужасен мирис.
Меѓутоа, природата го предвидела овој момент и додала посебна компонента на човечката плунка (имено, специфичен тип на стрептокок), кој теоретски треба да ја неутрализира неподносливата „арома“ на сулфур. Но, во пракса, често има многу примери каде тоа не се случува. Обично поради две причини:
- Има премалку плунка во устата;
- Има премногу бактерии во устата кои ги разградуваат протеините (а ги има премногу кога имаат што да јадат – односно кога во устата постојано се собираат остатоци од храна или исушена слуз).
Кај возрасните може да има и трето објаснување – има доволно плунка во устата, но не го содржи истиот „санитарен“ стрептокок. Но, оваа причина за лош здив нема никаква врска со децата – нивната плунка секогаш го има „точниот“ состав.
Значи, проблемот со лошата миризба е секогаш поврзан со плунката. А обидите да се „поврзе“ лошиот здив на детето со проблеми со желудникот, жолчниот меур или цревата се целосно неосновани. Проблемот со лошиот здив се однесува само на усната шуплина (а понекогаш и на носната шуплина) и е исклучиво ограничен на неа.
Фактори кои придонесуваат за развој на непријатен мирис кај детето се:
- Сув воздух во просторијата
- Детето се движи активно и многу се поти (што придонесува и за сува уста)
- Секоја акутна респираторна вирусна инфекција (за време на која било настинка или грип, предизвикува сушење на респираторниот тракт и создавање на вишок слуз во нив – од друга страна, тоа се дополнителни протеини за бактериите од чие распаѓање се добиваат сулфурни соединенија и ова е исто така пречка за „работа“ на плунковните стрептококи)
- Кое било хронично воспаление во респираторниот тракт (без разлика дали е во прашање воспаление на грло кај детето, бронхитис или пневмонија)
- Лоши заби со знаци на кариес или пародонтална болест
- Алергиски ринитис (кој исто така предизвикува акумулација на вишок слуз во носната и усната шуплина)
- Воспаление на крајниците
- Симптом на болест или лоша исхрана
Симптом на болест или лоша исхрана
Во реалноста не е ниту едното ниту другото! Лошиот здив нема никаква врска со варењето, ниту со некоја инфекција, ниту со било што друго освен со состојбата на оралната слузница.
Значи, во речиси 100% од случаите кога детето има лош здив (до 13-14 години), тоа не е поврзано со некоја сериозна болест. Освен тоа, оваа појава на никаков начин не е поврзана со кој било друг дел од телото на детето освен усните и носната шуплина. Родители, не се вознемирувајте: колку и одеднаш да мириса здивот на вашето дете, сè е во ред со гастроинтестиналниот систем. Причината за лошиот здив треба да се бара исклучиво во устата или, во екстремни случаи, во носот.
Како да го спречите лош здив кај детето
За да се елиминира лошиот здив кај детето, неопходно е да се решат два главни проблеми: елиминирање на проблемите со забите (доколку ги има) и обнова на саливацијата. За да го направите ова, треба да го направите следново:
- Периодично дајте му на детето да пие вода со лимон
- Влажноста на воздухот треба да биде помеѓу 60-70% во просторијата
- Проверете ја состојбата на забите кај стоматолог
- Ако не дише низ носот, исплакнете го со солен раствор (и правете го тоа неколку пати во текот на денот)
- Проверете ја состојбата на крајниците со оториноларинголог
Значи, во најголем дел, спротивно на популарното верување на родителите, лошиот или силен мирис од устата на детето не е медицински проблем – нема ништо посебно за лекување. Единствено што треба да направите е да ја проверите состојбата на забите и јазикот (дали тука се собираат остатоци на храна), да проверите дали има воспалителен процес во грлото и на крајот да откриете дали носот на детето дише нормално.
