Навиката на децата да гризаат вообичаено се јавува во периодот од една до три години и педијатрите тврдат дека тоа е нормална фаза од развојот. Меѓутоа, некои деца никогаш не ја надминуваат, додека некои ја задржуваат оваа навика дури до петиот роденден.
Стручњаците тврдат дека децата гризаат бидејќи за нив тоа е најлесниот начин да ги искажат емоциите кои не успеваат да ги канализираат на поинаков начин.
Важно е да се знае дека децата гризаат и кога се среќни, но и кога се лути, уморни, љубоморни или кога бараат внимание. Најчесто почнуваат тоа да го прават и во за нив стресни ситуации, па гризењето е “вообичаено“ доколку родителите се разведуваат, ако во семејството има принова, кога се менуваат односи во семејството и се ремети детскиот ритам.
Исто така, децата гризаат и кога нешто ги боли, па бебето во фаза на избивање на забите ќе гриза и ќе става во уста се што ќе му дојде до рака. Со гризањето, односно ставањето работи во уста, децата го истражуваат светот, но тоа важи само за бебињата. Постаро дете понекогаш ќе гризе само за да види како некој што го гризат ќе реагира. Најчесто ги гризаат родителите, братот, сестрата или другарите. Исто така, запоставено дете на овој начин ќе се обиде да привлече внимание. Гризаат и уплашени, и со нешто незадоволни деца.
Важно е правилно и на време да се реагира и детето што порано да сфати дека тоа не е прифатливо однесување, како и дека постојат други начини да се покажат емоциите.
Кога детето ќе ве гризне, не реагирајте со смеење, без разлика на тоа колку сето тоа е симпатично и наизглед неважно. Детето мора да сфати дека со тоа ги повредува луѓето, дека гризањето не е дел од игра, туку дека боли и дека не треба така да реагира. Ако детето е поголемо, можете со него да разговарате, поттикнете го емоцитее да ги искажува вербално.
Доколку детето има 4-5 година, а и понатаму гризе, посоветувајте со стручњак, бидејќи веројатно нешто го мачи.
Сама по себе фазата на гризење не е проблем, но доколку тоа се продолжи може да стане почетна фаза на агресивно однесување.
