Повеќето родители биле во ситуација да детето не сака да подели играчка со други деца во парк и силно се спротивставува, објаснувајќи му на детето да го даде предметот во кој уживал на друго дете, бидејќи тоа е заинтересирано за него.
Зошто го правиме тоа?
Еден од основните принципи на рано воспитување на децата е да се научат убаво да се однесуваат кон други, што многу родители го поистоветуваат со делењето на се што детето има кај себе во рацете.
Она што е важно е да се запрашате со која цел го терате детето на делење? Дали мислите дека детето на тој начин полесно ќе се вклопи во општеството? Или тоа го правите поради другите возрасни кои се тука присутни за да не помислат дека воспитувате себично и негрижливо дете?
Во текот на раниот развој, детето учи како да ги задоволи сопствените потреби. Идејата за делење и позајмување е премногу сложена за детето да може да ја сфати.
Дете во ран развој нема развиено емпатија и не може да се стави во улога на другото дете.
Како што смета психологот Лаури Макрам, кога ги тераме децата да делат играчки ги учиме на погрешни лекции, а тоа е дека гласното плачење помага да се добие нешто што се сака и дека сите треба да го прекинат тоа што го прават за да нешто му дадат на дриг само затоа што тој другиот го бара.
Родителите сигурно не сакаат да му пренесат вакви пораки на детето кога го присилуваат да дели.
Според мислењето на психолозите, наместо што го терате детето да дели, треба да му објасните на кој начин може да се реши ситуацијата. Решението е договор за другото дете кое ја сака играчката да може да дојде на ред за игра со саканиот предмет.
Потребно е родителот на детето кое го сака предметот да изреагира во дадената ситуација и да го научи на трпеливост.
Ако возрасните секогаш упаѓаат или поставуваат граници, детето ја губи способноста за учење од искуство. Важно е да научи како да зборува во свое име и на љубезен начин, полн со почитување.
Децата треба да имаат целосна слобода додека играат и, кога ќе бидат подготвени, да ја предадат играчката на некој друг. Овој метод развива саморегулација, самодисциплина и способност за препознавање на сопствените и туѓите чувства и нивоа на задоволство.
Децата сакаат да ги усреќуваат другите деца, но кога не се под притисок. Родителот мора да го научи детето како да го чека својот ред, бидејќи крајната цел на овој метод се деца кои се научени на трпение и емпатија.
