Ако вашето дете оваа година тргнува во прво одделение, сигурно веќе неколку пати преку летото сте го прашале дали е возбудено, дали се радува, дали го е страв и слично. Можеби сте додале и некоја охрабрувачка реченица дека ќе му биде убаво и дека ќе запознае многу нови другарчиња. Но, како што се приближува почетокот на учебната година, и родителите стануваат сè посвесни дека всушност тие се понервозни од самото дете, за кое школото сè уште е нешто апстрактно и далечно.
Но, за што точно се грижиме? Ситуацијата е различна за секого: родителите на повлечени деца имаат свои стравови, родителите на деца со потешкотии – сосема други. Но некои стравови се заеднички за сите. И само едно е сигурно – никогаш не се случува она од што најмногу сме се плашеле.
Еве ги 10-те најчести стравови што ги имаат родителите кога нивното дете првпат тргнува на училиште:
- Дали детето ќе се снајде во новата средина?
Родителите се прашуваат како ќе реагира детето на новата рутина, наставничката и правилата. Стравот произлегува од чувството дека промената е преголема, а детето можеби нема да знае како да се однесува.
- Дали ќе најде пријатели?
Еден од најчестите стравови е социјализацијата – дали детето ќе биде прифатено од групата, дали ќе има друштво за игра или ќе се чувствува осамено.
- Дали ќе го задевaат или ќе го изолираат?
Многу родители се плашат од врсничко насилство, задевање или одбивање. Овој страв е особено чувствителен бидејќи детето дури сега го гради своето самодоверба и слика за себе.
- Дали е доволно зрело и самостојно?
Се јавува грижа дали знае само да се облече, да си врзе врвки, да оди самостојно во тоалет или да побара помош кога му е потребна.
- Дали ќе може да ја следи наставата?
Родителите често се плашат дека нивното дете можеби не е доволно подготвено – дека не ги знае сите букви и броеви, или дека нема доволна концентрација.
- Дали наставничката ќе го разбере неговото однесување и потреби?
Секое дете е различно – некое е повесело, некое посмирено. Родителите се прашуваат дали наставникот ќе има трпение и разбирање за уникатноста на нивното дете.
- Дали детето ќе се чувствува безбедно кога не сме ние околу него?
Одвојувањето од родителите е голема промена. Многумина стравуваат дека детето ќе плаче, ќе се плаши или нема да знае како да се утеши.
- Дали училишните обврски ќе му бидат преголем товар?
Стравот е дека домашните задачи, тестовите и новите обврски ќе бидат премногу тешки и дека детето ќе развие одбивност кон училиштето.
- Дали ќе развие љубов кон учењето или одбивност?
Родителите се грижат дека првиот впечаток од училиштето ќе го одреди ставот на детето кон учењето на долг рок. Ако искуството е негативно, сметаат дека тоа може трајно да влијае на мотивацијата.
- Дали детето ќе остане „истото дете“?
Многу родители чувствуваат носталгија и грижа – дали училиштето премногу ќе го „порасне“ нивното дете, дали ќе ја изгуби детската спонтаност и безгрижност.
