Тинејџерскиот период е еден од најтешките и најпредизвикувачките за родителите кога станува збор за воспитување на деца. Важно е родителите да имаат многу трпение за своите деца во таа фаза и да се обидат да ги разберат, иако не е секогаш лесно кога имате тинејџер кој е во одлично расположение во еден момент, а следниот момент превртува очи на нешто што го кажувате или заминува на половина разговор.
Децата на оваа возраст често имаат некои однесувања што ги загрижуваат родителите, но ќе бидете изненадени кога ќе чуете дека некои од нив всушност се знак дека тинејџерскиот мозок се развива на здрав начин.
Во тинејџерските години, мозокот поминува низ големи промени, особено кога станува збор за деловите што ја контролираат проценката, емоциите, независноста, социјалната свест. Поради ова, она што понекогаш им изгледа на родителите како неодговорност или лошо однесување на тинејџерите, всушност може да биде дел од природниот ментален раст.
- Дрски одговори и сарказам
Превртувањето со очите, саркастичните одговори и драматичните воздишки понекогаш изгледаат како да се таму само за да ги нервираат родителите. Мозокот во развој почнува да разбира суптилни комуникациски знаци како што се тонот, духовитоста и иронијата. Сарказмот и дрскоста се знак дека детето почнува да размислува апстрактно, што е голем премин во споредба со црно-белата логика што е карактеристична за пораното детство.
Дрските одговори и сарказмот се исто така обид за градење лично мислење.
- Игнорирање на одговорности и одолговлекување
Одложувањето на домашните задачи до последен момент, избегнувањето на домашните работи, изјави како „еве сега“ се само некои од ситуациите со тинејџерите што ги тераат родителите да „полудат“.
Префронталниот кортекс, делот од мозокот одговорен за планирање и донесување одлуки, сè уште е во фаза на изградба во адолесценцијата. Одолговлекувањето може да ја одразува борбата на мозокот во развој додека се обидува да открие како да даде приоритет, да управува со времето и да ги контролира импулсите.
Бидете трпеливи, во одреден момент вашиот тинејџер ќе стане подобар во саморегулацијата, што е една од најважните вештини.
- Импулсивни одлуки и ризично однесување
Кршење на правилата, преземање непотребни ризици, дејствување без претходно размислување за тоа… Тинејџерскиот мозок е „програмиран“ постојано да бара некаква новина и награда. Овој нагон може да доведе до импулсивни избори, но исто така е она што го движи учењето, љубопитноста и пробувањето нови работи.
Преземањето ризици (во рамките на ограничувањата) им помага на тинејџерите да истражат кои се и каде припаѓаат во светот. Иако следењето е важно, важно е да се разбере и дека импулсивноста може да биде знак на активен мозок кој се обидува да најде рамнотежа помеѓу возбудата и разумот.
- Заборавање и игнорирање на работите
Пропуштени рокови, неодговорени пораки, празни погледи за време на важни инструкции се она што ги излудува тинејџерските родители. Сепак, адолесцентите често изгледаат заборавни бидејќи нивните мозоци „жонглираат“ повеќе од кога било, академски активности, пријателства, идентитет, емоции… Фронталниот лобус, кој помага во организацијата и меморијата, сè уште созрева во адолесценцијата. Заборавањето не е секогаш небрежност, но може да рефлектира дека мозокот е преоптоварен, дека се обидува да даде приоритет на она што е важно.
Со рутини и поддршка, овој „ментален неред“ полека се решава.
- Непочитување на просторот и небрежност
Неуредни соби, игнорирање на личната хигиена, непочитување на заедничкиот простор, се исто така некои од ситуациите и фазите низ кои минуваат родителите со тинејџерите.
Хаосот во физичкиот простор на адолесцентите често го одразува нивниот внатрешен свет. Чинот на окупирање на просторот, дури и ако е неуреден, е начин да се наметне контрола и сопственост. Ова ја одразува нивната желба за независност, приватност и личен израз.
Иако уредноста се учи, корисно е да се запомни дека овие навики се развиваат како што растат самодисциплината и свеста. Нередот не е недостаток на почит, туку гласен (а понекогаш и малку смрдлив) знак за растечката независност на детето.
