Времето минува и не можеме да го запреме. Свесни сме за ова кога размислуваме објективно и реално. Но, тешко ни е во било кој момент да прифатиме дека нашите деца растат. Горди сме на нив затоа што учат сè, им се восхитуваме како напредуваат, но секогаш, баш секогаш, во мал дел не мачи тоа прифаќање дека нашето дете повеќе не е бебе, дека веќе не е мало дете, дека не е веќе момче/девојченце…
Првиот од овие големи чекори и пресвртници е оној кога треба да сфатиме дека нашето бебе повеќе не е бебе. Кога ќе сфатите дека тоа повеќе не папа, туку јаде, кога не му треба рака за тобоганот, кога… Кога е време да престанете да го гледате вашето дете како бебе. И тогаш навистина треба да престанете да го правите тоа, бидејќи е корисно и важно за растот и развојот на детето.
Еве кои знаци укажуваат дека вашето бебе повеќе не е бебе.
- Не сака да му викате бебе.
„Не ‘бебе’!“ – понекогаш самите ви го кажуваат тоа. Тие повеќе не сакаат да бидат бебиња, не сакаат така да ги нарекувате или да зборувате за нив како да се бебиња. Колку и да е важен овој чекор, некако е разбирливо дека родителите не брзаат да го напуштат овој прекрасен период. Ова буквално може да ги растажи некои родители. Гледајте на тоа од оваа страна: ако вашето бебе веќе не е бебе, туку големо девојче или големо момче, тогаш може сам(а) да се облече, да ги облече чевлите, да ви помогне во некои работи… Корисно!
- Сам(а) донесува одлуки.
Една од првите вакви важни одлуки би можело да биде дека не сака да се вози во количка, туку да оди. Овој чекор е важен, корисен за детето, па иако многу им ја комплицира утринската рутина на родителите, важно е да ги оставите да одлучат за оваа. Ако вашето дете сака да прави работи како големите деца, време е да престанете да правите работи за нив – нека ги прави работите самостојно. Детето презема иницијатива и го истражува својот свет. Пофалете го! Поддржувајќи го вашето дете во овие моменти, му помагате да прерасне во своја личност.
- Може сам(а)да прави работи.
Најчесто, во зависност од околностите, започнува со притискање на копчето во лифт. Или со отворање на вратата. Или со вклучување на светлото. Понекогаш сакаат да разговараат со соседите (без ваше упаѓање и превод). Обидете се да им дадете што е можно поголема независност со вашите зборови и постапки. Не мора сè да биде совршено. Без разлика дали тоа е одење наместо носење, облекување сопствени чевли или миење раце самостојно, колку повеќе го прави тоа без ваша интервенција, толку повеќе ќе изгради самодоверба.
- Усовршување навештини и тоа и успешно.
Да, знаеме, многу е примамливо и многу полесно и побрзо да направите нешто сами, особено кога сте во брзање. Некои деца ќе им дозволат на родителите да тие направат некои редовни работи, но други нема да сакаат помош. Ако работи на нова вештина како закопчување копчиња, одење во тоалет или поставување на коцки во правилен редослед, обидете се да не му/и помагате барем некое време. Охрабрете го: „Можеш да го направиш тоа! Одлично ти оди!“
Дајте му простор и време на вашето дете да извежба нова вештина со тоа што нема да претерувате и да скокате наместо него. Прстите на детето не се толку вешти како вашите и детето не знае се што знаете, но ќе научи со обиди и грешки. Сакаме нашите деца да развијат упорност и издржливост, а тие можат да почнат да го прават тоа веќе при преминот од бебе во дете.
- Сака да помогне.
Кога вашето дете ќе почне или ќе сака да ви помогне низ дома, сигурно ќе бидете на некој начин изненадени, а сепак на некој необичен начин тажни. На крајот на краиштата, тоа е вашето бебе! Но, не ја задушувајте мотивацијата на вашето дете. Вашата цел треба да биде да ја поттикнете неговата добрина и подготвеност да помогне. Децата од две и три години веќе можат да извршуваат едноставни задачи како што се помагање во чистењето на намирниците и играчките. Но, ако детето сака да направи повеќе и сигурно е дека сака да се обиде, дозволете му. Вашето охрабрување може многу да придонесе за раст и развој и независност.
