♦♦♦♦♦♦♦
Како што времето станува потопло, а парковите полека се полнат, родителите се прашуваат дали е безбедно да ги одведат своите деца на лулашки. Некои градови ги „залепија“ детските игралишта со ленти, додека други ги отворија со видливи знаци кои ги предупредуваат луѓето за ризиците.
Но, ако прашате кој било експерт дали игралиштата за деца се безбедни, одговорот е едноставен. „Не“, потенцира д-р Грегори Каин, педијатар во Порт Оркард, Вашингтон, за „USA TODAY“.
„Децата постојано се движат од еден дел од игралиштето до друг и се прилично склони да го допираат лицето – носот, очите и други делови, во интервали“, вели Самикша Раут, вонредна професорка по биологија на Универзитетот Алабама во Бирмингем, според WebMD. „Затоа, доколку се случи да допрат некој предмет со коронавирус, шансите да се заразат се многу големи“.
CDC препорачува да се задржи барем 2-метарско растојание, вклучувајќи ги и децата на игралиштата кои можат да бидат асимптоматски носители на коронавирусот. Но, да им се каже на децата да одржуваат безбедно растојание додека се лизгаат на лизгалките, се лулаат на лулашките или се искачуваат на реквизитите, е малку тешко, особено ако игралиштето е преполно со луѓе
„Пред сè, со оглед на нивната возраст, тие не ја разбираат важноста на социјалното дистанцирање и затоа треба да бидат активно надгледувани од родителите или од оние кои се грижат за нив“, додаде таа.
„Не ги користете игралиштата, вклучително и игралиштата со вода, лоцирани во локални, државни или национални паркови“, потенцираа од Американскиот центар за контрола и превенција на болести (CDC). „Користењето на игралишта може да доведе до ширење на КОВИД-19“.
Дел од причината е тоа што игралиштата имаат тенденција да се преполни, особено кога е сончево, надминувајќи го она што се смета за безбедно во време на КОВИД-19.
CDC препорачува да се задржи барем 2-метарско растојание, вклучувајќи ги и децата на игралиштата кои можат да бидат асимптоматски носители на коронавирусот.
CDC исто така предупредува дека организираните активности или спортови како што се кошарка, бејзбол и фудбал, кои бараат споделување на опрема, можат да го зголемат ризикот од изложеност на коронавирус
Но, да им се каже на децата да одржуваат безбедно растојание додека се лизгаат на лизгалките, се лулаат на лулашките или се искачуваат на реквизитите, е малку тешко, особено ако игралиштето е преполно со луѓе.
„Целта на игралиштето е за интеракција, а ние се обидуваме да го избегнеме токму тоа во овој момент“, рече д-р Џорџ Морис, лекар во Центарот за одговор на Ковид-19 во Минесота, за MPR News.
„Знаеме дека престојот и играта на отворено се важни, особено во ова време на стрес и промени. Ние само сакаме тоа да биде во мали, семејни групи, во средини што се побезбедни“.
Дотолку повеќе што децата не можат да играат на игралиштата без да ја допираат целата опрема. Истражувањата покажуваат дека коронавирусот може да живее на бакар до четири часа, картон околу еден ден, а на пластика и нерѓосувачки челик околу два до три дена, според објавата во април во „The New England Journal of Medicine“.
Ова е проблем за области на отворено како што се игралиштата затоа што е потешко да се одржува соодветна дезинфекција, според CDC.
CDC исто така предупредува дека организираните активности или спортови како што се кошарка, бејзбол и фудбал, кои бараат споделување на опрема, можат да го зголемат ризикот од изложеност на коронавирус.
Одењето на прошетки низ вашето соседство, пешачењето наоколу или да се биде креативен во сопствениот двор се начини да се биде безбеден – и за родителот и за детето, велат експертите. (The News & Observer)
