Можни се реинфекции со коронавирус: ДАЛИ ТРЕБА ДА СЕ ГРИЖИМЕ?
Пациентот пристигнал на тестирање во округот Вашо, Невада на 18 април со болка во грлото, сува кашлица и главоболка, но немало причина за загриженост. Имал само 25 години, бил потполно здрав и иако се покажало дека е позитивен на коронавирус, се опоравил брзо и без потешкотии.
Триесет и пет дена подоцна бил итно пренесен во болница, со отежнато дишење и висока температура. Веднаш бил ставен на кислородна терапија и станал првата личност во САД, на која и е потврдена повторна инфекција со коронавирус.
Досега се пријавени неколку вакви случаи во светот, а експертите велат дека е рано да се прават заклучоци на толку малку примероци. Но, можноста за повторна инфекција, особено ако вториот пат клиничката слика е потешка, може да има големо влијание врз тоа како владите реагираат на пандемијата. На пример, идејата за стекнување колективен имунитет поради можни реинфекции станува нереална.
„Повторните инфекции значат дека имунитетот стекнат преку природна инфекција не е совршен“, изјави Акико Ивасаки, професорка по имунобиологија на Универзитетот Јеил.
Проблемот со антителата на коронавирусот е што тие исчезнуваат брзо и што може повторно да се заразите со истиот сој. Затоа е можно вакцинирањето да треба да се повторува неколку пати
Научниците кои го проучувале случајот од Невада нудат неколку можни објаснувања зошто пациентот се заразил двапати. Можеби вториот пат бил изложен на многу висока доза на вирус, што предизвикало посериозна реакција, а можно е да станува збор и за повирулентен сој на вирусот.
Во студијата објавена пред неколку дена во журналот „The Lancet Infectious Diseases“, се наведуваат потврдени случаи на реинфекција во Белгија, Холандија, Хонг Конг и Еквадор.
Првиот пат е всушност втор?!
Фредерик Алтаре, директор на одделот за имунологија во Центарот за истражување на онкологија и имунологија во Нант-Анже, вели дека засега не изгледа дека реинфекциите ќе бидат голем проблем „со оглед на тоа колку луѓе се заразени во светот, а колку малку има докажани повторни случаи на инфекција“.
Но, друга група научници предупредуваат дека релативно малку е тестирано на почетокот на пандемијата. Со други зборови, можеби имало многу асимптоматски случаи во март и април, кои биле тестирани како позитивни подоцна во годината, кога се заразиле по втор пат, но тогаш со симптоми. „Главната пречка во проценката на бројот на реинфекции е фактот дека SARS-CoV-2, во епидемиолошка смисла e сосема нов“, изјави Џефри Шаман, професор во Школата за јавно здравје при Универзитетот Колумбија.
„Светот се справува со овој вирус само неколку месеци. Не знаеме дали повторната инфекција ќе биде вообичаена работа и дали ќе биде тешка како и првиот пат“, рече тој.
Други вируси
Во меѓувреме, научниците можат да бараат врска помеѓу сличните вируси.
Лиа ван дер Хоек, експертка за коронавируси од Медицинскиот центар на Универзитетот во Амстердам (УМЦ), со децении ги проучува патогените. Таа беше водечки автор на една статија објавена минатиот месец во списанието „Nature Medicine“, што истражува други четири познати коронавируси со кои можат да се заразат луѓето.
Во рамки на студијата во текот на 30 години, биле следени десет здрави лица, кај кои се покажало дека биле заразени со ист вирус повеќе пати. Еден пациент бил заразен дури 17 пати.
„COVID-19 веројатно ќе се однесува исто“, изјави таа за AFP.
Проф. Шаман ја проучувал и циркулацијата на другите коронавируси меѓу луѓето и дошол до истиот заклучок како неговата француска колешка.
„Доказите од станатите респираторни вируси покажуваат дека раширените реинфекции на COVID-19 не се невозможни“, рече тој.
Ивасаки вели дека безбедната и универзална инокулација треба да гарантира повисоко и потрајно ниво на имунитет отколку што се постигнува со природна инфекција.
„За среќа, се чини дека некои кандидати за вакцини го прават токму тоа“, рече Ивасаки, додавајќи дека секоја надеж за постигнување колективен имунитет природно треба да се напушти.
„Врз основа на досегашните сознанија за COVID-19, обидот да се добие колективен имунитет по природeн пат би бил премногу опасен и за многумина смртоносен“, заклучува Ивасаки.
Ван дер Хоек напоменува дека можеби никогаш нема да има еднократна вакцина против COVID-19.
„Проблемот со антителата на коронавирусите е што тие исчезнуваат брзо и што може повторно да се заразите со истиот сој. Затоа е можно вакцинирањето да треба да се повторува неколку пати“, рече Ван дер Хоек, која гледа многу песимистично на можноста новиот коронавирус да исчезне сам од себе.
„Тој не оди никаде. Нема шанси да се ослободиме од него. Ќе остане со нас до крајот на човештвото“, заклучува таа.
