Родителството е голема мудрост и вештина која се стекнува со различни едукации, сознанија, читање, искуство, а една од најголемите грешки или народски кажано „неуслуги“ што родителите често ја прават е прекумерната заштита.
Мисијата на секој родител е да го заштити детето, да се погрижи тоа да биде здраво, да го заштити, сочува, добро да го воспитува, но проблемот настанува кога детето е презаштитено. Токму за ова зборува невроендокринологот и креатор на програмата НТЦ д-р Ранко Рајовиќ во емисијата Ординација на РТС.
„Кога детето проодува, треба да падне 500 пати за три месеци. Да падне на една рака, на две раце, на лакт и на рамо, да научи да паѓа, да се преврти… и потоа ќе научи да паѓа. Ако не научи да паѓа, тогаш механизмот во мозокот не е изграден. Ако не знае да падне, имаме повреди во градинка, детето паѓа како даска, се залепува за подот. Ако не го оставивме детето да падне, како ќе знае како треба да падне. Тоа е презаштитување. Родителите мораат да сфатат дека заштитувањето е добра, а прекумерната заштита го оштетува детето“.
Како што напоменува д-р Рајовиќ, мудроста на родителството лежи токму во повлекувањето на граница помеѓу заштититувањето и прекумерната заштита.
Тој истакнува дека прекумерната заштита може да го спречи развојот на мозокот:
„Тоа е, да речеме, кога е ладно и докторот вели ставете му шал на детето и пуштете го да си игра, а мајката става и шал, и капа и уште еден шал и не го пушта да си игра. Тоа е презаштитување. Во конкретен пример, фиксирана глава првите три месеци ќе остане некој примитивен рефлекс што не е во ред, значи дел од мозокот не е развиен. Детето ќе има проблем кога ќе порасне, нема да може да пишува, ќе има пореметување на концентрацијата. И секоја грешка на родителите помалку ќе активира некои регии од мозокот. Првата грешка,презаштитување, фиксирање на главата,втора грешка,не му даваме на детето да лази, да дофати нешто од подот, трета грешка, не дозволуваме тато да си игра со детето, четврта грешка, не дозволуваме детето да скокне за да не падне, петта, не му даваме на детето да се врти, шеста, не му дозволуваме на детето да трча или да скока, туку го држиме во количка до тригодишна возраст. И кога ќе го собереме сето тоа, тоа го забавува развојот на некои делови од мозокот, бидејќи мозокот се развива при движење, а прекумерната заштита го спречува развојот на мозокот“.
