Секој родител во некој или во повеќе наврати во текот на растењето на своето дете се запрашува околу потребата за давање џепарлак, а некои од прашањата се: дали има смисла да му се даде на детето џепарлак, дали тоа ќе го разгали детето, што ако семејството нема финансиски можности, колку треба да изнесува џепарлакот и кога треба да почне да се дава, како детето да треба да го потроши…
Детето учи за вредноста на парите и како да заштеди
Џепарлакот е добар начин детето да ја научи вредноста на парите и да сфати како да штеди и да мудро да донесува одлуки за трошење. Исто така, им дава шанса на родителите да разговараат со своите деца за добрите парични навики, како штедење за цел и трошење за она што може да ги дозволи. Истовремено, важно е да се спомене дека децата најмногу учат со имитација и затоа, на долг рок, најверојатно ќе ги усвојат финансиските навики на нивните родители гледајќи како нивните родители се справуваат со парите.
Грешките се дел од процесот на учење
Ако детето донесе „лоша“ одлука, тоа е и искуство од кое може да научи нешто. Крајната цел е да се научи детето самостојно да се грижи за парите со кои располага, да планира, пресметува, прооценува, донесува одлуки и презема одговорност. Затоа, понекогаш треба да извлечат поука на своја кожа, од која ќе научат повеќе отколку од можните приговори на нивните родители. Дозволувањето на децата да прават грешки е дел од процесот на учење.
Детето учи да одредува приоритети
Самостојноста во донесувањето одлуки, исто така, може да му помогне на детето да научи да поставува приоритети (на пример, која играчка или игра е поважна/претпочитана/подобра, или која шминка ми треба повеќе во моментот, а која можае да почека, т.е. дали сакам да чекам да соберам повеќе пари за да купам нешто поскапо).
Давање доверба на детето
Освен што со давањето џепарлак му се дава на детето одредена сума пари со која детето може да располага, со џепарлакот, родителите му даваат и доверба на детето во управувањето со парите, односно одлучувањето на што да потроши или да заштеди.
Договарање правила
Претпоставката е дека детето откако ќе добие џепарлак има контрола врз добиените пари, што значи дека е нереално да се очекува дека ќе ги потроши овие пари како што сакаат неговите родители. Ако родителите имаат одредени очекувања, важно е да разговараат за ова со своите деца (на пр. ако тие не го сметаат џепарлакот за дополнителни пари и/или не можат да си го дозволат, туку очекуваат детето да купи нешто конкретно со тие пари).
Во принцип, важно е пред воведувањето, односно давањето џепарлак на детето, родителите да се договорат со детето за правилата: од износот на џепарлакот, кога детето ќе го добие, за кои работи може или не може да се потроши и како би било добро да се распореди.
Износот на џепарлак прилагоден на возраста на детето и финансиските можности на семејството
Не постои правилен или погрешен одговор на прашањето кога да почнете да им давате џепарлак на децата, односно вистинско време. Обично се препорачува период во кој детето учи да брои и во исто време покажува интерес за пари. Важна е и проценката на родителите дали детето е доволно зрело. Пред сè, потребно е да се води сметка за финансиската можност на семејството, а само родителите можат да ја знаат точната финансиска состојба во семејството и тие го одредуваат и времето и износот на џепарлак за своето дете или за децата кој може да си го дозволат. Во секој случај, не треба да се претерува, а износот на џепарлакот треба да се прилагоди на возраста на детето.
