Поради тоа што не умеат на вистинскиот начин да ја искажат секоја своја емоција, децата понекош имаат напади на бес. Тоа е нормално и не треба да се обвинувате себе си. Сепак, главното прашање кое си го поставуваат родителите е кој е најдобриот начин да реагираат во таква ситуација.
Во морето совети како да се однесувате кон дете кое е луто и исфрустирано, повеќето родители, некако инстиктивно, го избираат наједноставното – да речат “смири се“.
Научниците сметаат дека на овој начин на детето му порачуваме дека не треба да го чувствува тоа што го чувствува и дека треба веднаш да престане. Знаеме дека тоа не сте сакале да му го порачате, но тоа може да стекне таков дојам.
Плачењето, викањето, па и фрлањето на земја, не се нималку пријатни за родителите, особено ако сето ова се случува во јавност. Сосема е во ред што не знаете на кој начин би требало да реагирате, но потрудете се да не изберете викање и “смири се“ како прва опција, оти тоа навистина може да остави трага.
До изливи на бес доаѓа бидејчи детето не умее да се носи со своите чувства. Тоа е се уште мало, нема доволно голем речник, така што ова е сосема разбирливо. Не го осудувајте, не го напаѓајте, обидете се на детето да му пријдете полека и да му објасните дека го сфаќате.