ИЗЛИВИ НА БЕС: Зошто се појавуваат и како да се смират тантрумите кај децата?

Главната грешка што ја прават многу возрасни во овие ситуации е што реагираат со еднаква количина на емоции и лутина. Таквото однесување може само да ја разгори целата ситуација, а детето и покрај тоа може и понатаму да продолжи со непожелното однесување или да се чувствува уште полошо

Изливите на бес кај децата се емоционална реакција на нивните чувства

Познати и под називот тантруми, изливите на бес кај децата не се ретка појава и многу родители или не знаат како да реагираат на нив или реагираат неправилно и со тоа само го зголемуваат бесот и вознемиреноста што ги чувствува детето.

Изливите на бес кај децата не се само приказ на нервоза и едно од непожелните однесувања, туку емоционален испад што обично се јавува како одговор на некоја фрустрација. Обично се појавуваат на крајот на првата година од животот, а најчести се во втората година. Кај децата кои имаат изливи на бес и по петгодишна возраст, најверојатно ќе се појавуваат во текот на целото детство.

Многу родители барем еднаш се запрашале како да го запрат изливот на бес кај детето? Одговорот е – исклучиво со мирно однесување. Родителите треба едноставно и одлучно да го замолат детето да престане. Останете присутни, смирени и разговарајте нормално

Зошто се јавуваат изливи на бес кај децата?

Родителите чие дете покажало излив на бес, можат јасно да го опишат. Обично не трае подолго од 10 минути и не се појавува премногу често. Меѓутоа, кога се појавува излив на бес кај детето, јасно е да се препознае.

Ова се очигледните симптоми на изливи на бес кај децата:

  • врескање
  • плачење
  • фрлање на под
  • удирање со раце и нозе
  • трчање
  • фрлање работи
  • удирање луѓе наоколу
  • црвенило во лицето
  • намерно задржување на здивот

Најчестите причини за чувство на фрустрација кај децата се незадоволство, глад и замор. Тантрумот кај децата е несакано однесување кое детето го прави несвесно со цел да го привлече вниманието на возрасните околу него и со испадите на бес всушност покажува како се чувствува. Децата можат да добијат излив на бес и само кога нешто сакаат, а не можат да го добијат или за да избегнат некоја обврска или задача.

Причината за изливи на бес кај децата се ретко предизвикани од ментални, физички или социјални потешкотии. Ако изливите на бес се појавуваат често кај децата и тоа неколку пати во еден ден или ако траат подолго од 15 минути, можеби не е лоша идеја да посетите специјалист за да ги отфрлите сите сомнежи.

Изливите на бес кај децата обично се јавуваат поради карактерот, околностите и се сосема нормален дел од развојното однесување.

Најчестите причини за чувство на фрустрација кај децата се незадоволство, глад и замор. Тантрумот кај децата е несакано однесување кое детето го прави несвесно со цел да го привлече вниманието на возрасните околу него и со испадите на бес всушност покажува како се чувствува. Децата можат да добијат излив на бес и само кога нешто сакаат, а не можат да го добијат или за да избегнат некоја обврска или задача

Како да реагирате и што да правите?

Со цел да се спречи излив на бес кај детето, родителите пред се мора да останат смирени. Главната грешка што ја прават многу возрасни во овие ситуации е што реагираат со еднаква количина на емоции и лутина. Таквото однесување може само да ја разгори целата ситуација, а детето и покрај тоа може и понатаму да продолжи со непожелното однесување или да се чувствува уште полошо.

Не се препорачува да реагирате на детето со викање, тегнење или удирање. Физичкото отстранување на детето од ситуацијата може да биде добро решение ако однесувањето е претерано и нарушено или ако со своето однесување влијае на другите околу себе.

Како да се запре тантрумот?

Многу родители барем еднаш се запрашале како да го запрат изливот на бес кај детето? Одговорот е – исклучиво со мирно однесување. Родителите треба едноставно и одлучно да го замолат детето да престане. Останете присутни, смирени и разговарајте нормално.

Во напад на бес, на детето му треба возрасен човек да го смири и да го одведе на вистинскиот пат, бидејќи детето се чувствува вознемирено и збунето. Обрнете внимание на зборовите што ги користите во тој момент и не ставајте го во ситуација да му кажувате дека е виновно затоа што има излив на бес, дека мора или треба да се смири или дека направило проблем. Напротив, смирено објаснете му дека го разбирате, прашајте го што навистина сака, објаснете му смирено зошто е тажно или фрустрирано, кажете му дека сте тука за него и дека знаете како му е. На овој начин подобро ќе се поврзете со детето и тоа ќе разбере дека може да ви верува.

Никогаш не го присилувајте детето на контакт и немојте нагло да го кревате или да се обидувате да го прегрнете кога ќе започнат испадите на бес. Децата обично во почетокот избегнуваат контакт, но треба да му дозволите фазата да помине. Исто така, никогаш не го оставајте детето сосема само додека има напад на бес.

Како долгорочно да се запрат изливите на бес кај децата?

Ако често се појавуваат изливи на бес кај детето, започнете да го набљудувате периодот во кој се појавуваат и дали има некаква шема. Постои шанса детето да добива премногу стимуланси од игротека, други деца или телевизија. Ако детето доживува гнев секој пат пред да се храни, постои можност да има некаков проблем во овој поглед. Исто така, ако доживее напад на лутина кога знае дека треба да оди меѓу други деца, луѓе или во градинка, постои шанса да има одреден социјален проблем на кој треба да поработите.

Изливите на бес кај децата се емоционална реакција на нивните чувства. Затоа, тие треба внимателно да се следат и да се слушаат бидејќи тоа ќе го олесни намалувањето и ќе ги запре на долг рок. Но, повторуваме, изливот на бес е нормална емоционална реакција кај малите деца и не може секогаш да се запре, но би било добро доколку не се повторува по петгодишна возраст.