Кожата кај бебињата и малите деца претставува надворешна бариера која ги штити внатрешните органи. Истовремено, таа е најпрецизен термостат за регулирање на топлината помеѓу надворешната средина и организмот на детето. Во првите недели од животот температурата на телото не се регулира по пат на потење туку по пат на испарување на вишокот топлина низ пропустливите слоеви на тенката кожа. Лојните жлезди исто така во првите месеци од животот се послабо развиени. Околу четвртата година од животот, кожата и нејзините поврзани делови (коса, нокти и жлезди) стануваат зрели. Меѓутоа, детската кожа и понатаму е тенка и има помала пигментација од кожата на возрасните. Поради слабата развиеност на механизмот за самозаштита, младата кожа е посебно чувствителна на UV зрачење. Приближно до шестата година структурата на кожата е во целост развиена и одговара на онаа кај возрасните.
Себороичен дерматитис – претставува вообичаен проблем на кожата на главата кај бебињата и се јавува во првите месеци на животот. Се манифестира во вид на цврсти бело – жолти наслаги на главата на бебето. Кожата под лушпите е лесно надразнета, со црвена боја, но се смета дека овој дерматит не создава тегоби кај бебињата и не чеша. Нема инфективен карактер и не се пренесува на други.
Егзем – претставува хронично алергиско воспаление на кожата кое се манифестира со сува, испукана кожа, придружена со црвенило и чешање. Овие промени најчесто се јавуваат на рацете, лактите, колената, преодните зони и лицето. Настанува како резултат на влијание на наследен фактор и околината. Го предизвикуваат алергени како што се домашна прав, пердуви и некои хранливи продукти (најчесто кравјо млеко, јагоди и сл.). Болеста најчесто започнува околу третиот месец од животот во поблаг облик и може да се задржи до адолесценција. Децата со егзем може да имаат склоност кон други хронични заболувања, како што се алергиски ринитис и астма (атопија).
Пеленски осип – претставува чест облик на воспаление на кожата што се појавува во вид на црвени точки и црвенила во пеленската зона. Вообичаено е поврзано со иритација поради недоволно менување на пелените, проливи и облека која спречува циркулација на воздух. Може да се развие и при воведување цврста храна во исхрана кај бебето, поради исхраната на мајката доилка или кога бебето зема антибиотици. Најчесто се појавува кај доенчиња во првите 15 месеци од животот.
Акни кај новороденче – на лицето на бебето, особено на носот, брадата и образите честопати се забележуваат белузлави испапчувања кои изгледаат како зрно просо и се нарекуваат милии. Се јавуваат поради задржување на делчиња од бебешката кожа во површинските пори на кожата. Понекогаш постојат и ситни црвени точки на образите познати како бебешки акни, кои се поврзуваат со хормонските промени. Овие промени се повлекуваат спонтано.
