Дали некогаш сте се запрашале како жените кои не можеле или не сакале да ги дојат своите деца ги прехранувале бебињата? Адаптираното млеко е иновинарано и не така одамна, а токму ова прашање не поттикна подлабоко да ја истражиме историјата на доењето и да дознаеме како се снаоѓале жените, што користеле и како ги прехранувале децата на почетокот на 1900-тите години. Малку истражувања откриваат дека постоела цела низа на импровизирани алтернативи на доењето и мајчиното млеко, пред на сцена да стигнат адаптираното млеко и шишенцата. Па, да започнеме по ред.
“МОКРА СЕСТРА“
Мокра сестра е жена која дои дете на друга жена и тоа била најчестата алтернатива на доењето со мајчино млеко. Оваа метода се појавила уште 2000. година пред новата ера и продолжила се до 20 век. Жените кои имале млеко доеле други деца и била широко распространета алтернатива на доењето бидејќи жените, за жал, често умирале на породување или не можеле да дојат од здравствени причини. Во некои општествени слоеви доењето не било пожелно. Тоа значело дека, многу често во добростоечките семејства, се користеле слугинки или за жал робови, кои ги доеле нивните деца.
ГЛИНЕНИ САДОВИ
Во текот на археолошките ископувања пронајдени се древни глинени садови, а се смета дека тие биле наполнети со животинско млеко (како козјо, овчо, магарешко, свинско или коњско млеко) и се користеле за хранење на бебињата кои мајките не можеле да ги дојат.
“ШИШИЊА ОД ЖИВОТНСКИ РОГ“
Дали сте знаеле дека и рог од животните може да стане детско шишенце? За жал, луѓето во средниот век го знаеле тоа затоа што бебињата пиеле животинско млеко од шуплив рог.
ДРВЕНИ САДОВИ
Понекогаш се изработувале резбарени дрвени садови кои се користеле за хранење на бебињата, исто така со животинско млеко.
НАТОПЕН ЛЕБ И ЖИТАРКИ
Помеѓу 16 и 18 век, некои бебиња се хранеле со леб натопен во вода, зашеќерена вода или кравјо млеко. Други пак се хранети со житарки варени во бујон од коски.
ТЕНЏЕРЕ ЗА БЕБЕ
Во 1700-тите, било измислено нешто што се нарекува “bubby pot”. Било направено од калај или сребро и наликувало на лонче за кафе, а бебињата од него пиеле кравјо млеко. За да наликува на импровизирана дојка, излевањето било прекриено со платно, крпи или сунѓери. До 18 век, луѓето почнале да сфаќаат дека човечкото млеко е најдобро за бебињата – па почнале да формулираат нешто што ќе има слични својства.
ЛАЖИЦА ЗА ХРАНЕЊЕ
Кон средината на 1800-тите исто така било популарно бебето да се храни со млеко со лажица.
КОНДЕНЗИРАНО МЛЕКО
Во 1853 г. Гејл Борден додал шеќер во ново измисленото млеко кое испарувало со готвење (уште еден популарен избор за хранење бебиња), го конзервирал и го продавал како кондензирано млеко. Ова набрзо станала популарна алтернатива на мајчиното млеко за бебињата.
ПРВИ ФОРМУЛИ
Во 1865 година, хемичарот Јустус фон Либиг создал, патентирал и продавал една од првите детски формули. Првично, формулата била направена во течна форма, а потоа развил и во форма на прав. Формулата се состоела од кравјо млеко, брашно од пченица и калиум бикарбонат. Во 1883 година, Јустус не бил единствениот избор и производител на формула. Во тоа време на пазарот веќе имало 27 патентирани видови храна за бебиња и повеќето од нив биле масни, слатки и несоодветни за бебиња поради малкуте хранливи материи.
СТАКЛЕНИ ШИШИЊА
Кон средината на 19. век стаклените шишенца почнале да се користат како први шишиња за хранење на бебињата, а биле направени во Франција. Но, биле многу сложени со имитација на брадавица од плута, а имало и посебни игли кои се користеле како отвори за влез на воздух за да се регулира протокот на млекото.
Многу брзо, конкурентниот пазар се поправил, како за садови за хранење, така и за хранливата вредност на формулата за бебиња.
Но, бебињата во развиениот свет се уште заболувале од пиењето на овие замени за мајчиното млеко, бидејќи семејствата во тоа време се уште не знаеле дека штетните бактерии може да се размножуваат во шишиња. Важно е да се напомене дека во многу земји каде адаптираната млечна формула почнала да се нуди на пазарот, родителите немаа пристап до чиста вода или стерилизирани шишиња. Ова резултирало со многу заболувања и висока смртност на новороденчињата во тој период.
Околу 1912 година, сите знаеле дека стара крпа не е идеална брадавица и дека млекото треба да се чува ладно. Смислена е гумената брадавица, а системите за ладење се подобриле и следствено обезбедиле побезбедно консумирање на адаптираното млеко.
До педесетите години на 20. век измислена е многу покомпатибилна “брадавица“ и адаптираната млечна храна конечно станала прифатлива алтернативна на мајчиното млеко. Оттогаш се подобрени и садовите, шишиенцата, како и адаптираните млечни формули, а родителите можеле безбедно да ги хранат бебињата со адаптирано млеко.
