Ако вашето дете не може да одреден период да прави она кое дотогаш го правело, на пример поради пандемијата со коронавирусот, многу деца не може да играат надвор со пријателите, ниту да излегуваат и се “осудени“ да бидат внатре во четири ѕида и таму да се забавуваат. Кога тоа ќе се случи, често децата знаат да покажуваат непристојно однесување.
Децата ги чувствуваат истите емоции како и возрасните, но ги истражуваат на различен начин. Тие плачат, сечат коса во најлош случај, викаат, вриштат, се расправаат со родителите и со браќата и сестрите, велат експертите. Но, во такви моменти многу е важно родителите продуктивно да одговорат и да спречат такви ситуации, но и да им помогнат на децата да ги поминат истите.
ПРЕПОЗНАВАЊЕ НА ЛОШО ОДНЕСУВАЊЕ
Дури и најдобрите родители знаат да имаат проблеми и се обидуваат да се држат до редовниот дневен распоред, како децата би добиле три здравии оброци на маса, како нормално би се развивале и слично.
Секоја “препрека“ во детскиот живот ќе влијае на нивното ментално здравје. Тоа ќе влијае на нивната контрола на импулсот и на нивната способност за регулирање на емоциите.
Децата лошите постапки може да ги усвојат од помладите или постари браќа и сестри, оти јмислат дека тоа е исправно. Кога се сите во домот со децата, тие многу веројатно не се навикнати на такво окружување цел ден, па со разни нешта ќе се обидат да го придобијат вниманието на родителите. На некои не им е целат да привлечат внимание со деструктивното однесување, туку да ја “убијат“ здодевноста.
А, кога родителите се под стрес и нетрпеливи, поверојатно е дека дополнително ќе го зголемат стресот на своите деца, што создава магичен круг. Може да се каже дека таквите ракции се и очекувани, оти децата, но и родителите се навикнати да функционираат во поинакво окружување и сега се соочени со нешто “ново“ и не знаат како најдобро да се однесуваат.
Таквото однесување потекнува од тага, осаменост, замор, можен глад и здодевност. Чувствата се надвор од контрола.
Истовремено, родителите би требало да внимаат и да ги испитуваат повторувачките однесувања на детето – изолираност, лош сон, константно лошо однесување – како потенцијални знаци на нешто посериозно, како депресија, анксиозност или проблем на внимание. Во тој случај, може да ви помогне да контактирате терапевт или психијатар.
ПОМОГНЕТЕ МУ НА ДЕТЕТО ДА СЕ НОСИ СО ТАКВОТО ОДНЕСУВАЊЕ
- Ако на крајот детето сепак признае дека нешто не е во ред, тоа е одлично, бидејќи значи дека им верува на родителите.
- Прашајте го детето што во тој лош момент на однесување размислувало и чувствувало за да може да откриете кои се тригерите за тоа.
- Бидете искрени со него за да не ја загубите довербата. Само не дозволувајте да за се плаче и секогаш да мисли на најлошото.
