Со оглед дека многу трудници сега се наоѓаат во многу незгодна и тешка ситуација, одлучивме со вас да споделиме приказна на Александра Матзел, уметник, модел, но и идна мајка која се наоѓа во изолација во Бруклин, Њујорк. Прочитајте ја во целост нејзината приказна за тешката и необична бременост.
“Се чувствувам неверојатно осамено. Ниту една трудница не треба да се чувствува осамени. Сепак, јас се чувствувам многу депресивно поради ситуацијата во која сум, немам врска, не ја планирав оваа бременост и не сум финансиски стабилна. Кога дознав за пандемијата бев во Рим. Се сеќавам кога добив порака дека цел град ќе го затворат на еден месец.
Се вратив на почетокот на март. Веднаш го сфатив коронавирусот сериозно. Градот Њујорк каде сите се само – работа, работа, работа, се уште не беше затворен. Моите цимерки се уште редовно одеа на работа. Јас одев на фотографирања и бев многу среќна за трудничките фотографии кои ги направив.
Ние сме шестмина во станот. Живеам во него веќе осум години. Навикнав да живеам со голем број луѓе. Имало моменти кога не сум излегувала од соба, оти не сакав интеракција со цимерите. Една од нив реши да замине за Германија кај своето семејство. Втора отиде во Балтимор. Дечкото на едната дојде во нашиот стан. Генералниот договор беше да не излегуване често надвор, ниту да се изложуваме на ризик.
Со родителите разговарам телефонски, но тоа не може да биде замена ниту за прегратка, ниту ќе го замени плачењето на некого или пак чувството на блискост.
Мојот татко се пресели во Хонг Конг кога имав 15 години, а мајка ми замина за Чарлстон. Иако сите мислат дека на мајка ми ќе и биде полесно да дојде до мене, татко ми на сите начини се труди да дојде до мене пред породувањето. Малку се грижам поради тоа, оти мора да оди на аеродроми, кои се епицентри на вирусот
Многу самохрани мајки ме советуваат да побарам помош, да не се плашам да ја побарам, бидејќи ова е многу тешко. Кога дознав дека сум бремена, решив да се породам дома. Не сум сигурна дека татко ми ќе дојде, ниту пак мојот поранешен партнер. Се трудам да се грижам за себе, но не сум физички активна и тоа не ми лесно. Знам дека никогаш не сме сами, и кога физички сме, но ова ми е многу тешко“, сподели Александра.
