Како што детето расте, не е невообичаено да почне да удира предмети, без разлика дали фрла или удира играчки, па дури и удира родители и членови на семејството. Иако ова е нормална фаза во развојот, бидејќи децата сè уште не знаат како да изразат фрустрација, важно е родителите да им покажат дека удирањето и фрлањето работи не е прифатливо. Ако ова се занемари, на крајот може да доведе до посериозни проблеми во однесувањето.
Според детскиот терапевт Шенон Бушар, учењето на детето дека удирањето е погрешно всушност не е толку тешко, клучот е во тоа што точно да се каже, но и што да се избегнува.
Во видео на социјалните мрежи, Бушар реагираше на снимка од мајка која е удрена во лице од дете. Мајката му кажува дека не смее да ја удира и го моли да „биде добар“, додека детето продолжува да ја удира. Бушар објасни дека ова е шокантна ситуација за секој родител и одлучи да сподели совети што можат да помогнат во вакви моменти.
„Нашата прва реакција е да кажеме „Не, немој да го правиш тоа“ или „Не ме удрај“. Но, тоа не функционира. Децата под две години ги разбираат само последните зборови што им ги кажуваме, тие не ја разбираат целата реченица“, вели терапевтот.
„Ако кажете „Не удрај“, тие слушаат „Удирај“. Ако кажете„Не фрлај“, ти слушаат „Фрлај“. Затоа на крајот на реченицата треба да им дадете јасни насоки што смеат да прават.
„Малите деца не сфаќаат кога им велиме „не““
Бушар истакна дека мајката во видеото „била на добар пат“ кога му рекла на детето „биди добар, но таквата порака е премногу нејасна, на децата им е потребна конкретна команда што можат да ја разберат и да ја повторат.
„Треба да им понудите јасна замена за таквото однесување. Во овој случај, би рекла нешто како: „Не удираме, рацете се за плескање!“ или „рацете се за прегратки“ или „рацете се за држење“, додва таа.
Ако детето продолжи да удира, дури и по пренасочувањето, терапевтот ве советува да се оддалечите од ситуацијата за да му покажете дека ова не е прифатливо.
„Колку подолго останувате и му дозволувате да ве удира, толку повеќе ја испраќате пораката дека е во ред“, предупредува Шенон, истакнувајќи дека малите деца не разбираат кога им велиме „не“.
„Децата реагираат на клучни зборови, а не на реченици со „не“. Кога ќе кажете „не удирај“, тие слушаат „удри“. Кога ќе кажете „рацете се за држење“, тие слушаат „држи“, што е многу покорисно“, објаснува таа.
