Секое породување, независно од породилната тежина, кое следи пред навршени 37 гестациски недели е предвремено породување. Долната граница на траење на бременоста чие завршување смее да се смета за породување, објаснуваат гинеколозите, не е прецизно одредена, но за предвремено породување најчесто се смета довршување на бременоста помеѓу 20. и 37. полна недела од бременоста.
Преживувањето и нормалниот развој на детето зависат од гестациската возраст, тежина и зрелост, па колку бременоста била пократка, тежината на детето помала, а зрелоста послаба, преживувањето е пониско. Децата родени пред 32 недела од бременоста и тежина од 1.500 грама, се најзагрозената група со висока смртност и морбидитет.
Посебно се загрозени оние најмалите, родени на граница на преживување, со 23-24 недела од бременоста. Може да преживеат и се смета дека тоа е можно кај околу една третина од нив, а две третини од преживеаните имаат некое оштетување, кое за жал, е трајно, објаснуваат гинеколозите.
Според нив, белите дробови кај тие деца се уште не се почнати да создаваат супстанца која овозможува дишење, можат да дишат само со помош на механички уред, па завршуваат фаталано бидејќи тоа не им е доволно за да им се обезбеди доволно кислород, или умираат од последица на оштетување поради технологијата која мораат да ја користат за да преживеат.
Секако, потенцираат стручњаците, кај тие деца зрелоста и способноста на сите останати органи, во склад со гестацијата е недоволна. Со пораст на траење на бременоста, незрелоста на белите дробови и останатите органи неопходни за преживување постепено се намалува, па опасност од смрт и оштетувања се се помали како бременоста напредува.
Извештаите за зачестеноста на предвремените породувања, се разликуваат помеѓу различни раси, етнички групи, поднебја, земји и институции, но се држат дека 5-10 проценти од бременостите се завршуваат пред терминот.
Предвременото породување може да биде последица на спонатно, пред термин започнати трудови кај здрава трудница која носи здраво дете. Се вели дека матката од непознати причини го завршува процесот на подготовка за создавање трудови, недели порано, но што е тоа што нормално треба да се случи, а потоа, на безначајна надразба, тие трудови и навистина да започнат. Кај тие трудници со оглед дека трудницата се развива нормално, жената и детето се здрави, многу тешко или дури е невозможно да се препознае опасноста од предвремено започнување на трудовите. Оваа ситуација е прилично ретка, а кога и ќе се случи, бременоста е обично напредната, па самото раѓање на дете кое се уште не е зрело, не е сериозен проблем.
Имено, со оглед дека во основа на почетокот не постоело некое неповолно случување во текот на бременоста, детето не се раѓа болно или не е оштетено од некое неповолно случување кое и го покренало породувањето, па неговата адаптација обично е брза и понатамошниот тек на живот е нормален.
Многу почесто предвременото породување е последица на некое неповолно случување во текот на бременоста, поради што матката започнува да се “ослободува“ од својата содржина. Тоа неповолно случување најчесто е некоја болест внатре во матката, како на пример инфекција, недоволно кислород што детето го добива од постелката или било кое неповолно случување кое може да поттикне реакција на стрес кај детето. Со ваква “подлога“ породувањето почнува рано, неретко по навршување на само 20 недели бременост или нешто подоцна.
Најголем проблем е фактот дека освен симптоми на почеток на породувањето, други симптоми нема или се нетипични, незначајни и благи. Тоа значи дека неретко и при тешка инфекција, хипоксија или некое друго случување во бременоста, лекарот нема ниту еден симптом кои би покажал дека породувањето е последица на неповолно случување, а не спонатно покренато предвремено породување во здрава бременост. Знаците на постоење на инфекција, хипоксија или стрес како предупредување додека се подготвува ваков исход се многу незначајни или нетипични.
