Иако се чини дека времето непосредно по породувањето е најлошо за родителите, особено за мајките, поради недостаток на спиење и исцрпеност, вистинското незадоволство доаѓа многу подоцна.
Заборавете на т.н. „ужасна втора година“ од животот на детето, кога децата поминуваат низ нешто како прв пубертет. Американските професори од Универзитетот Аризона стејт и Оклахома стејт открија дека родителите се под најголем стрес и се чувствуваат најнесреќни во детските „tween“ години, помеѓу детството и тинејџерските години. Ова се обично 11 и 12 година.
Мајките на деца на таа возраст најчесто страдаат од депресија, многу повеќе отколку кога нивните деца се тинејџери.
„Многу мајки не се свесни дека големото и најболно одвојување на потомците од нивните родители не се случува кога детето го напушта своето гнездо, туку кога тие психолошки се оддалечуваат од нив. Тоа е психолошка метаморфоза и за мајката и за детето. Не само што некои деца доживуваат големи хормонални промени во тоа време, туку и се однесуваат отуѓено и одбивно кон своите мајки“, рече водачот на истражувањето Сунија Лутар.
Кај жените, околу 42-та година, нивото на хормоните естроген и прогестерон почнува да опаѓа, што може да ги натера да се чувствуваат помалку грижливо и да се однесуваат поагресивно и кон децата и кон партнерот. Но, задоволството од децата обично расте кога децата излегуваат од тинејџерските години.
