Мајките се исклучително чувствителни на плачот на детето, а таа чувствителност е последица на делувањето на хормонот окситоцин. Тој учествува во многу процеси поврзани за мајчинството – го поттикнува почетокот на трудовите болки и нивниот интензитет, но влијае на производството и протокот на млеко при доењето: штом мајката го чуе бебешкиот плач, окситоцинот автоматски се лачи и поттикнува надоаѓање на млекото.
Покрај тоа, окситоцинот позитивно влијае на расположението на мајката: го намалува стресот и ги зголемува позитивните чувства.
Овие чувства како радост и среќа, ја јакнат поврзаноста помеѓу детето и мајката и ја претвораат нивната вреска во нешто навистина посебно. Дека е тоа така, потврдува и фактот дека мајките се способни да го разберат плачот на бебето во и при голема бучавост и при голема оддалеченост, кога никој друг тоа не може.
Мајките се најчувствителни на плачењето на бебето и детето од било кое друго човечко суштество. Тоа е и научно докажано. Истражувачите откриле дека кога децата испуштаат звуци на плачење, во мозокот на мајката тој момент се забележува нагло и значајно растење на нивото на окситоцин, додека кај мажите не се случува таква промена. Но, тоа не значи дека татковците не реагираат на плачот на своето дете. Но, говори дека хемиската реакција во мозокот на една мајка делува како многу специфичен сензор кој и овозможува на мајката веднаш да одговори на потребите на детето.
