ПИШУВА:
Слаѓана Трајкова,
мастер логопед
„Завод за рехабилитација на слух, говор и глас“ – Скопје
♦♦♦♦♦♦♦
Како треба детето да развие правилен и логичен говор
Говорот е сложена психофизиолошка функција. Го сочинуваат два елемента кои меѓусебно се поврзани, и во нормални услови прават единство.
Тоа е внатрешниот говор, кој се однесува на психолошката страна, на смисолот или на содржините. И надворешниот говор со кој се изразува, експресивно, внатрешната страна. И едната и другата страна на говорот настануваат и се развиваат под влијание на социјалната средина, а особено под влијание на воспитувањето кај помалите деца, но се развива и од биолошките фактори.
Најголема улога има централниот нервен систем (CNS), и тоа кората на мозокот, говорните органи и сетилото за слух.
За да се развие правилен и логичен говор, детето треба да биде усмерено (насочено) на еден предмет, или на поедина активност. Родителите чувајќи го своето дете треба да направат, вниманието да му го усмерат на предметот (играчка, сликовница) кој го гледа. Гледајќи во предметот, тоа ќе почне да размислува.
Родителите кои чуваат мало дете, треба и тие да си играат со него. Заедно да ги разгледуваат играчките, да ги набљудуваат и заедно да си разговараат за тоа со што си играат. Тоа се постигнува преку игра, и преку покажување на интерес на играчката
Затоа, се препорачува и за самите родители, доколку планираат да купат играчка на своето дете, таа треба да биди убаво избрана, промислено купена за да бидe доволно интересна за детето, за да пробуди интерес и желба да ја користи.
Има деца чие внимание тешко се насочува. Вниманието на детето „му бега“ од еден предмет на друг предмет, прави фати – пушти на играчките, и на овој начин станува нервозно, не знаејќи што да земе во рацете. Не е способно да го насочи вниманието на ниту еден предмет (играчка или активност). Станува вознемирено и немирно, а преку ова доаѓа во состојба да тешко се навикнува самостојно да размислува, самостојно да испланира игра и да почне логично да зборува.
Се препорачува и за самите родители, доколку планираат да купат играчка на своето дете, таа треба да биди убаво избрана, промислено купена за да бидe доволно интересна за детето, за да пробуди интерес и желба да ја користи
Неговиот говор станува: неповрзан, испрекинат и неправилен. Слушајќи го како зборува, се случува и тоа да не се разбира што сака да каже. Дава слика како нешто да бара, се движи во просторот без некое значење, не знаејќи и самото што бара… Сето ова е придружено со плачење, а и она што сака да го каже не е осмислено, и уште повеќе се јавува напнатост во семејниот круг.
Родителите кои чуваат мало дете, треба и тие да си играат со него. Заедно да ги разгледуваат играчките, да ги набљудуваат и заедно да си разговараат за тоа со што си играат. Тоа се постигнува преку игра, и преку покажување на интерес на играчката. Создавајќи таква атмосфера, треба ненаметливо да отпочнат разговор и да го усмерат своето дете, да го поттикнуваат на размислување. Сето ова може да се постигне со користењето на слики од детските книги и детските сликовници.
◊◊◊◊◊◊◊