ПИШУВА:
Слаѓана Трајкова,
мастер логопед
„Завод за рехабилитација на слух, говор и глас“ – Скопје
Времето кога се станува прваче е радосен период, не само за првачето туку и за неговите родители. Овој период остава белег за паметење во текот на целиот живот
♦♦♦♦♦♦♦
Детето кое правилно говорно се изразува брзо ќе научи да чита и пишува, од причини што веќе е навикнато да зборува и подобро ќе ја разбере учителката. Говорот се учи дома од семејството
Детето се навикнува постепено да ја напушти играта, а играта за него не претставува во никој случај губење време. Голем дел од времето кое го има поминато во игра, сега ќе мора да го замени со поинаква форма на училишни активности.
Во училиштето се бара да го поминува времето фокусирајќи се на внимание, да учи, да слуша, разбира и одговора на поставени прашања од учителката. Распоредот на училишните часови не е така „еластичен“, а тоа значи дека не може да доаѓа кога сака туку како треба раководејќи се кон распоредот на часовите.
Децата кои претходно оделе во градинка полесно се адаптираат на училиштето, како и оние дека кои живеат со постари браќа и сестри
За првачето, првото одделение претставува ново животно искуство, пред се, говорно искуство. Го доживува на свој начин, тоа значи дека секое прваче на свој начин го доживува училиштето или како убаво или како лошо искуство.
Оние деца кои посетуваат логопедски третмани полесно се прилагодуваат како првачиња, и со леснотија седнуваат во училишните клупи, во споредба со децата кои немале потреба од логопедски третмани. Говорот како вербално средство за комуникација е највредниот подарок што можеме да му го подариме. Тоа е како да има фатено среќа која ја држи во рацете или пак за право ќе си дадам да можам да го споредам со добрата самовила која му го подарува на детето за да му се радува.
Правилното и чисто зборување е многу повредно од купената најскапа кукла од порцелан или од купената скапа играчка робот на батерии.
Детето кое правилно говорно се изразува брзо ќе научи да чита и пишува, од причини што веќе е навикнато да зборува и подобро ќе ја разбере учителката. Говорот се учи дома од семејството.
Семејството е одговорно за богатството или сиромаштвото на детскиот јазичен израз. Учителката брзо може да препознае кое прваче живее во семејство каде убаво се зборувало и да препознае дете на кое му се нема зборувано толку добро.
Семејството е одговорно за богатството или сиромаштвото на детскиот јазичен израз
Ние возрасните преку нашите разговори, треба да ги одржуваме и чуваме разговорите на нашите деца. Секој живот ни дава 1.000 можности на теми на зборување и тоа за најразлични настани. Преку тоа ќе му го збогатиме вокабуларот и знаењето истовремено (преку игра, работа по дома, ТВ емисии, прошетки, спорт и др.)
Она дете кое посетувало логопедски третман веќе има доживеано искуство на одвојување од мајката, оддалеченост од домот и почитување на стручно лице – логопед како авторитет.
Со леснотија може да каже „Добро утро“ кога влегува во логопедскиот кабинет и да каже „Довидување“ кога излегува од истиот.
Во текот на рехабилитацискиот процес ги доживува првите говорни пофалби доколку правилно изговори глас или ќе слушне „браво“ ако состави потполна реченица. Не секое дете го има ова доживеано…
Најпрвите награди ги добива на рана возраст уште пред да тргне на училиште.
Морам да кажам дека децата кои претходно оделе во градинка полесно се адаптираат на училиштето, како и оние дека кои живеат со постари браќа и сестри.
⇓⇓⇓
