СПОРЕДУВАЊЕ, КРИТИКУВАЊЕ,УЦЕНА: Овие четири знаци јасно откриваат емоционално незрели родители

Како што објаснуваат психолозите, емоционалната зрелост всушност ја претставува способноста да се препознаат, изразат и контролираат сопствените емоции заедно со способноста да се сочувствува и реагира на емоциите на другите, во овој случај на децата.

Емоционално незрелите родители немаат способност да се справат со своите емоции на здрав начин. Исто така, тие немаат ефективни механизми кои им служат да ги регулираат своите емоции и да одржуваат компетентно функционирање во стресни ситуации. Како што објаснуваат психолозите, емоционалната зрелост всушност ја претставува способноста да се препознаат, изразат и контролираат сопствените емоции заедно со способноста да се сочувствува и реагира на емоциите на другите, во овој случај на децата.

Иако емоционално незрелите родители не е секогаш едноставно да се препознаат, психолозите истакнуваат дека постојат одредени знаци кои можат да укажуваат на тоа. Еден од овие знаци е дозволувањето на грижата на родителите да влијае на детето. Имено, родителите кои имаат тенденција да покажуваат лоши чувства или имаат изливи на гнев пред детето не размислуваат како нивното однесување влијае на него, а тоа најчесто е многу негативно, пренесува India Times.

Втора работа што често ја прават емотивно незрелите родители, па по ова би можеле да ги препознаеме, е постојаното критикување на детето, особено пред други луѓе. Ниту едно дете не е совршено, а начинот на кој ги прифаќаме нивните грешки покажува колку навистина ги поддржуваме и сакаме. Ако родителот постојано го критикува детето, тоа негативно влијае на неговата самодоверба и ментален развој, а во исто време покажува дека родителот не е емотивно зрела личност.

Емоционално незрелите родители се склони и кон емоционална уцена, која предизвикува неповратна штета на детето, како на рана, така и на подоцнежна возраст. Секоја манипулација со која родителот ќе го добие она што го сака од детето може да биде само лоша работа за односот родител-дете, но и показател дека мајката или таткото не знаат како правилно да комуницираат со своето малечко.

И последно, но подеднакво важно е постојаното споредување на детето со други деца. Без оглед на тоа дали се работи за неговиот брат, сестра или соученици, психолозите предупредуваат дека споредувањето на детето со неговите врсници резултира со многу проблеми, вклучително и зголемен ризик од депресија и анксиозност, повлекување, губење на самодовербата и послаби резултати на училиште.