Истражување на научниците од Сингапур покажува дека децата кои знаат дека ги лажат, почесто сами ја развијат оваа навика. Студијата на Технолошкиот универзитет Нанјанг го следела однесувањето на 564 деца на возраст меѓу 11 и 12 години за да го истражи влијанието на родителските лаги врз искреноста на детето.
„Лошата вест за родителите е дека понекогаш искреноста може да биде најдобра“, вели психологот д-р Сетох Пеи Пеи, која учествувала во студијата. Таа предупредува дека иако белите лаги можат да бидат добронамерни, ако децата сфатат дека родителите ги лажеле, тоа може да поттикне лаги од нивна страна. Во истражувањето, лагите беа поделени во две групи: инструментални и бели лаги.
- Инструменталните се оние што родителите ги користат за да ги натераат децата да го променат своето однесување, на пример, со тоа што велат дека немаат пари ако децата молат за нови играчки.
- Белите лаги се класифицирани како оние што се користат за подобрување на емоционалните чувства на децата, на пример, велејќи дека нивното свирење пијано е „прекрасно“, а всушност е лошо.
Истражувачите прашувале колку често родителите изговарале, односно децата слушнале изрази кои биле поврзани со инструментални или бели лаги. Децата биле прашани и колку често ги лажат своите родители. Ги прашале и родителите колку често ги лажат децата.
Инструменталното лажење на родителите било значајно поврзано со лажењето на децата, додека белите лаги биле поврзани со детското лажење доколку децата знаеле дека ги лажат.
„Значи, инструменталното лажење значително ја зголемува веројатноста децата да ги лажат своите родители“, заклучува д-р Пеи Пеи.
