
Родителството не престанува кога децата ќе наполнат 18 години. Емоционалните и финансиските потреби честопати стануваат уште понапорни во зрелата возраст. Ако возрасното дете постојано очекува помош, но ретко покажува благодарност, можеби е време да ја препознаеме непријатната вистина – можно е да покажува знаци на разгаленост, тврди психологот и терапевт Џефри Бернштајн. Тој издвојува уште неколку знаци кои укажуваат дека возрасно дете е разгалено.
- Очекуваат помош, но не ја ценат
Кога возрасно дете ја гледа родителската помош како право, наместо како подарок, тоа може да укажува на чувство дека се му припаѓа. „Доколку нема благодарност и ако често предизвикува чувство на вина кога му се скратува помошта, родителот може да падне во улога на „банкомат“. Во такви ситуации, важно е јасно да се разјасни дека благодарноста е предуслов за поддршка“, објаснува Бернштајн за Psychology Today.
- Очекуваат вие да ги решите нивните проблеми
Некои возрасни деца не преземаат одговорност за последиците од нивните сопствени одлуки, туку наместо тоа, очекуваат нивните родители да го понесат товарот. Психологот истакнува: “Тие одбиваат да работат, не учествуваат во домашните работи и избегнуваат планирање за иднината, потпирајќи се на родителската поддршка како нешто што се зема здраво за готово. Важно е да се постават граници и да се поттикнат сами да размислуваат за следните чекори”.
- Тие прават да се чувствувате виновни кога поставувате граници
“Кога возрасно дете реагира со манипулација, емоционална уцена или лутина затоа што не му угодувате, тоа е форма на разгалено однесување. Родителите често се чувствуваат растргнати помеѓу желбата за мир и потребата да ги заштитат сопствените граници”, тврди Бернштајн. Важно е да останете доследни и љубезни и јасно да ставите до знаење дека поставувањето граници е дел од здрава врска, а не отфрлање.
“Не е себично да сакате повеќе рамнотежа и почит во односите со возрасните деца. Со тоа покажувате самопочит, одговорност и зрелост. Иако чувството дека сè им припаѓа можеби се развило со текот на времето, никогаш не е доцна да се врати мирот во врската – и да се охрабрат децата да станат возрасни како што можат”, заклучува психологот.