Сигурно веќе сте имале ситуација, понекогаш кутијата или ќесето да биде поинтересна од самата играчка. На родителите тоа им е чудно и се обидуваат да го заинтересираат детето за играчката, но тие играчката не сакаат ниту да ја погледнат, туку уживаат во опаковката. Зошто е тоа така?
Одговорот е во степенот на развој. Додека играчката можеби е поинтересна за повозрасните деца, малите не гледаат ништо во неа. Тоа убаво шарено слонче што го добиле на подарок не му пружа на детето безброј можности за истражување, вклучувајќи ги сите сетила. Но, украсната шарена хартија, кутија или ќеса во која слончето се наоѓало, се друга приказна.
Децата на возраст од една година се наоѓаат во фаза на развој која стручњаците ја нарекуваат сензо-моторичка.
Во неа децата играат и активно ги истражуваат играчките и други објекти. Најпрво тоа го прават со очите, а потоа со рацете и устата. Првите месеци од животот, детето го поминува истражувајќи ја играчката само со очи, бидејќи рацете и прстите не му се доволно развиени и не се способни за било каква акција.
Притоа, на возраст од 4 до 6 месеци, детето главно станува способно да ја земе играчката и да ја стави во уста. Така почнува истражувањето на еден нов начин, со нови сетила. Од 6 до 8 месеци, растат бебешките спсобности, па со тоа и играта станува посложена. Бебињата учат да ги забележуваат играчките, ги земаат во раце, ја вртат, ја гребат, ги пикаат прстите во неа или му ја подаваат на некој друг. Од прилика, на таа возраст детето стекнува и можност за испуштање на една играчка за да земе друга, која повеќе го интересира. Исто така, се развива и свесноста за предметите. На пример, осмуммесечно бебе е свесно дека топката која се истркалала покрај него и отишла зад фотелјата се уште е таму, иако не ја гледа.
Благодарение на тој развоен чекор, детето може да ја повлече прекривката и да го пронајде мечето кое било скриено под неа, па да отползи до него и да го земе. Токму затоа, украсната хартија, ќесата и кутијата пружаат толку можности за истражувања, опипувања и експериментирање на едногодишните деца и затоа им се интереси.
Наредните шест месеци децата ќе експериментираат – на пример ќе шушкаат со ќесето и ќе го слушаат звукот кој се јавува. Ќе открие дека изгужваната хартија има поинаков облик и дека може да се искине на ситни парчиња. Кутијата е играчка во која тие искинати парчиња хартија може да се соберат.
Следната фаза во развојот на детето е преминување на игра со симболи. Децата почнуваат да користат предмети како замена за нешто друго. На пример, коцка може да им послужи како телефонска слушалка. Или, детето може да ја турка по под кутијата замислувајќи дека турка брод низ вода. На таа возраст, децата се уште, најчесто си играат сами, но постои можност за игра покрај друго дете или дури и група деца.
Се создава можност за решавање на проблемот низ игра, на премер, како да ја протне коцката низ отвор… кутијата од подарокот кај дцата постари од година и пол, може да послужи како шапка или куќа, па и понатаму да биде многу поинтересна играчка, бидејќи детската фантазија може да произведе нешто што за очите на возрасните е невидливо.
