Во периодот помеѓу четири часот попладне и 10 часот навечер, многу родители ќе забележат или веќе забележале, дека нивните бебиња стануваат доста раздразливи и плачливи. Сите стратегии за смирување во овој период престануваат да бидат ефикасни, а може да ви се чини дека бебето е неутешно.
Ваквото однесување кое вообичаено почнува помеѓу 4. и 6. и се завршува околу 12. недела од животот на бебето, за голем број на родители, особено за мајките може да биде фрустрирачко и многумина со причина се прашуваат дали прават нешто погрешно.
Зошто се вознемирени бебињата?
Сепак, иако е чудно, ваквото раздразливо однесување е сосема нормално, иако не е познато што точно го предизвикува.
Постојат неколку теории кои главно се поврзани со системот за преоптоварување.
Едноставно кажано, малите бебиња можат да бидат премногу стимулирани и бидејќи нивниот нервен систем е сè уште недоволно развиен, постои одредена граница на она кое може да го поднесат и да се справат со него.
На крајот на денот, кога веќе се уморни и до кога во нивниот мал свет веќе многу нешта се случиле, на бебињата им е доста од сè. Нивното добро расположение и задоволство се претвора во солзи и плачење.
Втората теорија е слична.
Имено, се претпоставува дека на овој начин бебињата се ослободуваат од вишокот енергија, односно дека плачењето е нивен начин за ослободување од стресот.
Некои истражувачи веруваат дека стомакот на бебето е сè уште недоволно развиен и дека му се потребни околу 12 недели (три месеци) за да се развие. Хранењето, варењето и празнењето се активности на кои треба да се навикне, а во меѓувреме, вашето бебе ќе треба да им каже на сите околу него како сето тоа го поднесува.
Според познатиот педијатар, д-р Харви Карп, првите три месеци од животот на бебето може да се сметаат за четврти триместар од бременоста. Истите услови што ги имало бебето додека било во стомакот (како што се нежно лулање, чувство на топлина и сигурност, звуци) треба да се повторуваат и одредено време по раѓањето.
Родителите може да имаат сомневање дека нешто не е во ред со нивното бебе, бидејќи „невозможно е да прави толкава бука, освен ако не е во прашање нешто катастрофално“.
Она што навистина им треба на бебињата во вакви моменти е да се наспијат. Нивното мало тело е уморно и треба да се одморат. Сепак, трикот е во тоа што тие не се во можност да се опуштат. Родителите исто така може да не ги забележат сигналите дека е време за спиење и дека, наместо да го умираат своето дете и да создадат релаксирачка атмосфера за спиење, уште повеќе го стимулираат и анимираат.
Затоа, обрнете внимание на вашето дете и ќе забележите кога е навистина поспано. Овие навики ќе се менуваат со текот на времето, но може да се забележат одредени шаблони.
