Бруксизам или чкрипење со забите е неконтролирано стискање и лизгање на долните заби по горните, при што забите претерано се трошат и оштетуваат. Најчесто се појавува кај возрасните при стрес и тогаш изискува терапија за да се избегне оштетување. Кога чкрипењето трае подолго, доаѓа до губење на слоевите на глеѓта, забите стануваат почувствителни на надворешни дразби, а загрозен е и забниот живец. При ваквото движење, мускулите за џвакање произведуваат многу силни сили, кои се посилни и од самото џвакање, и подолго траат, поради што освен што се оштетуваат забите, може да влијаат и на виличните зглобови и мускули.
Чкрипењето кај децата ретко предизвикува последици, но ако потрае или ако се појави болка во виличниот зглоб, потребна е консултација со стоматолог и евентуална терапија.
Бруксизмот не ги одминува ниту децата. Според истражувањата од 15 до 33% од децата во некој период од животот, чкрипат со забите. Но, кај нив главно тоа е со минлив карактер и поради тоа не остава последици. Се јавува најчесто навечер, и тоа во период на никнување на млечните, па трајните заби.
Кај некои деца минува многу спонтано, а кај некои откако ќе никнат трајните заби.
Кај помалите деца причина е најчесто никнувањето на забите, бидејќи така се обидуваат да го “масираат“ местото каде излегува млечниот заб. Кај постарите деца, причини може да бидат: никнување на траен заб, неправилен загриз, стрес и разни психолошки проблеми.
Кај децата во училишна возраст многу често е поврзано со некои моментални случувања и затоа треба да се разговара со нив за тоа кој проблем ги мачи.
Чкрипењето со заби може да се појави и како последица на отежнато минување на воздухот низ горните дишни патишта, поврзано со настинка или алергија, и во тие случаи бруксизмот спонтано минува.
