Тинејџерите знаат да бидат многу груби кон своите родители, но не затоа што се сурови и бесчувствителни, туку поради животната фаза во која моментално се наоѓаат.
Во нивните животи веќе ништо не е исто. Хормоналната бура го нарушила секој атом од нивното тело, а емотивно се наоѓаат на никогаш претходно видена територија, им се чини дека се во тотална дисхармонија со околината, а нивното расположение варира од еуфорија до длабока тага. Да, сите сме поминале низ ова и сигурно ќе се сетиме на нашиот пубертет.
Како и возрасните, и тинејџерите се изложени на секојдневен стрес. Тие се уште немаат добро развиени вештини за соочување со проблеми, и лутината понекогаш е единственото оружје што го користат за да се спротивстават на чувствата на тага, повреденост или страв. Притоа често имаат нереални очекувања, особено ако се навикнати да добиваат се што сакаат. Кога ќе сфатат дека работите не се под нивна контрола, тие против чувството на беспомошност се борат со гнев и лутина.
Така, најблиските, во случајов родителите, без разлика дали се толерантни и либерални или нефлексибилни и конзервативни, од ведро небо, можат да го добијат својот дел од гневот.
Родителите најчесто се преокупирани со својата работа, грижи, сметки и мноштво други работи од реалниот живот кои се целосно неважни од младешка перспектива.
Тинејџерите имаат свои грижи колку и да им изгледаат тривијални на возрасните. Тинејџерите се борат со креирање на сопствениот идентитет, позиција во општеството, оценки во училиште и најчесто љубовни проблеми. Имаат безброј прашања и мноштво несигурности кои треба да ги надминат и многу често сами се борат со своите проблеми.
Родителите, пак, го сакаат најдоброто за своето дете, но во тие чувствителни години ретко кој успева да ја одржи хармонијата во семејството. Добронамерно ќе вршат притисок врз детето поврзано со училиштето, различни активности и семејни обврски, што е огромен товар за тинејџерите и тешко сето тоа ќе го испочитуваат.
Поради биолошките промени, се менува и расположението на тинејџерите, а како што стануваат поголеми и посилни, проблемот со совладување на агресијата станува се поважен.
Не е ни чудо што тинејџерското однесување целосно ги збунува родителите. Нивното однесување варира од целосно спротивставување на родителските ставови и вредносни системи до потреба за нежност и заштита. Родителите секојдневно се принудени да го преиспитуваат својот однос кон нив, што всушност значи дека е потребно да обрнат внимание и на сопственото однесување, но и на однесувањето на нивните тинејџери. Понекогаш родителите забораваат дека и самите го поминале истиот период, што е голема штета бидејќи со сеќавањето на сопствените проблеми во пубертетот полесно се поистоветуваат со проблемите на своите деца.
Да се сочува близок однос со детето и при тоа да му се помогне да стане независна, одговорна и грижлива личност отсекогаш била многу голема и сериозна работа.
Родителите кои бараат совет како да го “зауздаат“ својот тинејџер мора прво да научат да се контролираат себеси.
Без оглед колку сте фрустрирани или под стрес, немојте да викајте, критикувате и да приговарате, туку смирете се и обидете се да го видите светот од детска перспектива. Разговарајте за проблемите што го мачат, тешете го и понудете му помош дури и ако грубо ја одбие. Важно е детето да почувствува дека сте тука за него и дека го сакате безусловно. Со ова ќе им олесните и на тинејџерите, бидејќи иако изгледаат големо и возрасно, им треба заштита и поддршка од семејството.
Издржете и знајте дека и оваа фаза ќе помине. Малку нерви треба да се зачуваат за фазите што следат.
