Во моменти на стрес и детски испади, дури и најдобрите родители можат да згрешат. Притоа, една грешка е особено честа и штетна, а многу луѓе несвесно ја повторуваат. Психологот д-р Керолин Флек истакнува дека најголемата грешка што ја прават возрасните е емоционално поништување на чувствата на детето. Ова се случува кога детските емоции долседно ги отфрламе, минимизираме или казнуваме.
„Децата кои често доживуваат емоционално поништување значајно се посклони кон развој на анксиозност, депресија, проблеми во однесувањето и самопочитување“, објаснува д-р. Флек. „Ако родителот му каже на детето дека неговите емоции се „погрешни“, детето на крајот почнува да верува дека не му е дозволено да го чувствува тоа што го чувствува“.
Ова најчесто се случува во моменти на конфликт – кога родителот е исцрпен, детето е вознемирено, а емоциите се на врвот. И иако тоа не значи дека не треба да поставувате правила или да решавате проблеми, важно е да ги разликувате емоциите од однесувањето.
Како да се избегне оваа грешка?
Д-р Флек препорачува две клучни насоки.
Потврдете го она што може да се потврди:
Емоциите се секогаш валидни, иако однесувањето можеби не е. На пример: „Разбирам дека си фрустриран, но не е во ред да фрлаш играчки“. Важно е да му помогнете на детето да препознае, именува и изразува емоции, што е првиот чекор кон подобро саморегулација.
Емоциите се секогаш важни, дури и ако не се рационални:
„Дури и ако емоцијата на детето не се совпаѓа со реалноста, тоа не значи дека треба да се отфрли“, предупредува Флек. „Детето треба да знае дека има право да го чувствува тоа што го чувствува, без страв од осуда. Во моменти на силни испади, понекогаш најдобро е прво да му помогнете на детето да се смири со дистракција или нежност, па дури потоа да разговарате за чувствата и однесувањето.
Оваа практика не само што го намалува конфликтот, туку и гради подлабока емоционална поврзаност и го учи детето на вештини кои ќе му помогнат во текот на животот.
