Доц. д-р. Томислав Франиќ, специјалист по детска и адолесцентна психијатрија, смета дека игнорирањето е однесување кое родителите никогаш не треба да го користат, бидејќи со него многу го повредуваат своето дете кое не е во состојба да се носи со таква ситуација.
Дали ви се случило постапките на вашето дете толку да ве налутат и “исфрлат од колосек“, да после тоа сте реагирале на начин да воопшто не сте сакале да разговарате и да комуницирате со него, односно да сте го игнорирале?
Станува всушност збор за многу честа ситуација, кога родителите малку ќе се заборават и ќе му кажат на детето: Беше толку непослушно што повеќе нема да зборувам со тебе! Детето потоа оди по мајката или таткото, а мајката или таткото се лутат и не одговараат на прашањата. И така на час или два.
Колку е помладо детето, толку игнорирањето е пострашно
Доц. д-р Томислав Франиќ, специјалист по детска и адолесцентна психијатрија, смета дека тоа е однесување кое родителите никогаш не треба да го користат бидејќи сериозно го повредуваат своето дете кое не е во состојба да се справи со таква ситуација.
„Според мене, игнорирањето е една од најлошите можни казни. Колку е помладо детето, тоа игнорирање го доживува на пострашен начин“, смета хрватскиот психијатар.
„Со игнорирање, вие го нихилирате детето, тоа се чувствува како да не постои. Колку е помладо детето, тоа размислува на поинаков начин од возрасните. Ова го нарекуваме конкретен начин на размислување. За дете, тоа е овде и сега. Ако ме игнорираш, тоа значи дека ќе трае вечно. Детето нема способност и можност за исчекување. Тоа смета дека ако мама или тато ме игнорираат сега, тоа ќе биде за цел живот. Слично на тоа, ако мајка ми ме остави сега во градинка, никогаш нема да се врати. Подоцна детето сфаќа дека не го напуштаат, туку дека ќе се врати“, објаснува д-р Франиќ.
Полошо од физичка казна!
„Ситуациите на игнорирање, заклучување или затворање, со кои сум се сретнал и во пракса, децата ги доживуваат како многу трауматични, дури и полошиоод физичкото казнување, кое родителите никако не смеат да го користат. Подобро да ме истепа!, ми рече едно дете. Физичката казна помалку би болела“, вели д-р Франиќ.
„Родителството не е воопшто едноставно. Родителите треба да знаат дека ќе имаат подобар однос со детето ако го следат своето дете во родителството, наместо да го водат. Не е добро да се решаваат работите наместо детето. Треба да се остави детето само да го реши проблемот, а ако не може, да му се помогне, додава д-р Франиќ.
