Секое дете може да има корист од учењето на вештини за управување со лутината. Како родители, ја поставуваме основата за оваа вештина со управување со сопствените емоции во моментите кога сме соочени со бесен испад на детето.
Следниот пат кога ќе се соочите со бесот на детето, користете поинаква стратегија и обидете се да ја смирите ситуацијата со помош на една од овие фрази.
- Наместо „Престани да ги фрлаш работите!“
Пробајте го ова: „Кога фрлаш играчки, мислам дека не сакаш да си играш со нив“. Дали е тоа навистина така?”
Оваа техника на говорник/слушател е осмислена да помогне во комуникација на чувствата на неконфронтирачки начин. Не само што ова ги одржува линиите на комуникација отворени, туку вие моделирате како да ја срочите ситуацијата од ваша перспектива, што пак му дава шанса на вашето дете да ги преформулира настаните од негова перспектива.
- Наместо „Големите деца не го прават тоа!
Пробајте го ова: „Големите деца, па дури и возрасните понекогаш имаат различни силни чувства. Во ред е – овие чувства ќе поминат. “
Да бидеме искрени – колку се постари децата, толку се поголеми проблемите со кои се соочуваат, толку се посилни чувствата. Да им кажеш дека големите деца да не доживуваат бес, фрустрација или вознемиреност е едноставно неточно. Исто така, ги поттикнува децата да избегнуваат да ги покажуваат своите чувства и ги спречува да ги изразат на здрав начин.
- Наместо: „Да не си се осмелил да удриш!“
Пробајте го ова: „Во ред е да се лутиш, но нема да ти дозволам да удриш. Мора да ја чуваме нашата безбедност. “
Ова цврсто ја пренесува пораката дека чувствата се во ред, но акцијата не е. Одвојувањето на двете ќе му помогне на вашето дете да научи да го прави тоа.
- Наместо: „Толку ти е тешко!“
Пробајте го ова: „Ова е тешко, а? Тоа ќе го решиме заедно. “
Оваа фраза ја зајакнува идејата дека сте во ист тим и работите кон иста цел.
- Наместо: „Тоа е тоа, одиш во казна!“
Пробајте го ова: „Ајде да одиме заедно во нашиот мирен простор“.
- Наместо: „Измиј ги забите веднаш!“
Пробајте го ова: „Дали би сакал Елмо прво да ги мие твоите забите или неговите?“
За малите деца, бесните испади се начин да извршат контрола врз нивната околина. На овој начин, на вашето малечко му нудите избор, а за возврат и одредена контрола.
- Наместо „Јади ја храната или ќе си легнеш гладен!“
Пробајте го ова: „Што можеме да направиме оваа храна да стане вкусна?“
Ова ја враќа одговорноста за изнаоѓање решение на детето.
- Наместо „Собата ти е ужасна! Ќе бидеш казнет ако сè не стане чисто за миг“.
Пробајте го ова: „А што е тоа што само да почнеме да го чистиме овој мал агол од собата? Ќе ти помогнам. “
Наместо да се фокусирате на огромната задача за чистење на огромниот хаос, префрлете го вашиот фокус на едноставно започнување. Започнувањето на несакана задача може да ве поттикне да продолжите.
- Наместо „Сега си заминуваме!“
Пробајте го ова: “Што треба да направиме за да се подготвиш за одење?”
Дозволете им на децата да размислуваат за процесите на транзиција во нивниот живот. Ова помага да се избегне борба за моќ и им дава шанса да му сигнализираат на својот ум дека продолжуваат кон нова активност. Ова е исто така одлична рутина за играње улоги кога всушност не одите никаде.
- Наместо „Колку пати треба да го кажам истото?“
Пробајте го ова: „Гледам дека не ме слушна првиот пат. А да ми шепнеш? “
Ако вашето дете го повтори она што го слуша, тој ја зајакнува пораката. Промената на јачината на звукот додава елемент на забава на барањето.
