Да се биде вработен родител значи постојано балансирање меѓу обврските – од состаноци, повици, купување и плаќање сметки, до пријави за градинка и тренинзи. Затоа многу родители го поставуваат истото прашање: ако целото време го трошиме на логистика, кога всушност стигнуваме да уживаме во времето со децата? Односно, ако работиме од 8 до 16 часот и стигнеме дома околу 16:30, колку квалитетно време ни останува ако нашето дете оди да спие во 20 часот?
Една мајка на социјалните мрежи ја отвори токму оваа тема откако забележала дека, откако се вратила на работа, едвај го гледа своето дете. Најмногу ја збунувало тоа што речиси насекаде се препорачува бебињата и малите деца да спијат од 19 до 7 часот. За неа, како вработена мајка, таквиот распоред остава многу малку простор за квалитетно време со ќерката.
„Постојано се поставуваат препораки кога малите деца треба да одат на спиење, а за најмалите се препорачува граница од 19 часот. Ако го почитував тоа, дневно би имала околу три часа чисто време да бидам со моето дете. Сметам дека тоа е недоволно и за мајката и за детето“, коментира таа.
Ако пак детето легнува да спие околу 21 часот, тој број би се зголемил на околу пет часа – што ѝ изгледало многу пологично. Но такви препораки речиси никогаш не се споменуваат.
Треба ли да се жртвува еден час сон за да се продолжи времето со родителите?
Во коментарите веднаш се развила жива расправа – од духовити до многу практични коментари.
Еден родител шеговито опиша дека неговото дете и онака обезбедувало „квалитетно време“ ноќе, одбивајќи да спие. Друг сподели дека неговиот син со години станувал во 5 часот наутро, без разлика кога заспал, па научил сам да си гледа цртани во раните утрински часови.
Многумина, сепак, ѝ понудија поддршка на новата мајка и ѝ порачаа дека нема универзално правило што важи за секое семејство. Детето, работата, ритамот на домаќинството – сето тоа е индивидуално и променливо.
Најкорисните совети може да се сумираат вака:
- Распоредот треба да му служи на семејството – не обратно
Дневниот ритам треба да биде таков што ќе им овозможи на родителите и децата да се видат, да се прегрнат и да поминат време заедно. Ако тоа значи поместување на спиењето на 20 или 20:30 – сосема е во ред.
- Секое дете е различно
Некои деца стануваат рано без разлика кога легнуваат, додека други следат пофлексибилен ритам. Родителите со време сами откриваат што најдобро им одговара.
- Распоредите се менуваат
Заби, развојни скокови, болести, градинка, училиште – сето тоа го менува детскиот сон. Рамката што денес функционира, може да не важи за неколку месеци.
- Родителското присуство е поважно од часовникот
Многу родители работат долго и ги гледаат децата само кратко навечер. Но викендите, утрата, заедничките рутини и малите ритуали можат да бидат исклучително вредни. Квалитетот на односот не се мери во часови, туку во топлина и поврзаност.
На крајот, пораката што ја повторија повеќе родители беше јасна: не постои едно исправно време за спиење. Ако детето добива доволно сон, а семејството функционира – сè е во ред.
За многу вработени родители, поместувањето на спиењето од 19 на 20 часот може да биде совршено решение: детето и понатаму има стабилна рутина, а родителите добиваат повеќе драгоцено време со него. А токму тоа време – без разлика дали паѓа во 19, 20 или 21 часот – е она што на децата најмногу им значи.
