Гестацискиот дијабетес може да го зголеми ризикот од аутизам и АДХД кај децата, покажала нова опсежна студија на кинеските научници. Иако нагласуваат дека се потребни дополнителни истражувања, авторите предупредуваат дека е важно внимателно да се следи нивото на шеќер во крвта во текот на целата бременост.
Мета-анализата објавена во списанието The Lancet опфатила дури 202 претходно спроведени студии со вкупно повеќе од 56 милиони бремености. Од нив, 110 студии се фокусирале на гестациски дијабетес, форма која се развива исклучиво за време на бременоста и обично исчезнува по породувањето, додека 80 студии анализирале бремени жени кои веќе имале дијабетес тип 1 или тип 2 пред бременоста.
Резултатите покажале дека децата на мајките со дијабетес за време на бременоста имале 28 отсто поголем ризик да развијат какво било невро-развојно нарушување во споредба со децата на мајки кои немале дијабетес. Ова се покажало точно и во истражувања кои земале предвид други можни фактори.
Поголем ризик за аутизам, АДХД и интелектуални потешкотии
Со подетална анализа на поединечни нарушувања, научниците откриле дека ризикот за аутизам е 25 отсто поголем, за АДХД 30 отсто, а за интелектуални потешкотии 32 отсто. Ризиците биле поизразени кај жените кои имале дијабетес пред бременоста, во споредба со оние кои го развиле за време на бременоста.
Научниците нагласиле колку е клучно внимателно и редовно да се следи нивото на гликоза во крвта за време на бременоста. „Според нашите сознанија, ова е прва сеопфатна системска анализа која ги разгледува невроразвојните последици на децата чии мајки имале специфични форми на дијабетес“, велат авторите. Но, тие предупредуваат дека резултатите сепак треба да се толкуваат со претпазливост.
Експертите апелираат на претпазливост, но ја потврдуваат важноста на резултатите
На резултатите се осврнала и професорката Лусила Постон од Кралскиот колеџ во Лондон, која се занимава со здравјето на мајките и фетусот. Таа истакнала дека анализата била квалитетно спроведена и ги пофалила авторите што се обиделе да исклучат други можни влијанија, како што се дебелината или социо-економскиот статус на мајката.
„Иако резултатите сугерираат дека децата родени од мајки со дијабетес се изложени на поголем ризик од развојни нарушувања, сите вклучени студии биле темелени на набљудување, без обиди за интервенција, така што не може да се тврди причинско-последична врска“, вели Потон.
Сепак, таа додава дека некои други истражувања, вклучително и она спроведено на животни, ја поддржуваат идејата дека дијабетесот на мајката може директно да влијае на развојот на мозокот на детето. „Исто така, се појавуваат податоци за магнетна резонанца кои покажуваат промени во структурата и функцијата на хипоталамусот кај децата изложени на дијабетес за време на бременоста, а овој дел од мозокот е клучен за менталното и физичкото здравје.
Поради сето ова, заклучува Постон, превенцијата, раното откривање и правилниот третман на дијабетесот останува исклучително важна – не само за здравјето на мајката, туку и за здравјето на детето.
