
Кога родителите ќе забележат дека нивното дете не гледа во очите на другите додека комуницира со нив, некои на тоа не придаваат значење, додека други веднаш мислат дека се работи за аутизам. Избегнувањето контакт со очи навистина може да биде знак за некој проблем во развојот, но не треба брзо да донесувате заклучоци, туку прво внимателно да го анализирате однесувањето на вашето дете.
Логопедот и дефектолог Елена Мамуровна Мелникова објаснува кога родителите треба да побараат помош од специјалист.
Зошто детето избегнува контакт со очите?
Иако мајките и татковците обично се многу загрижени ако нивното дете нема контакт со очите, ова не мора да е знак на аутизам. Аутизмот е пореметување во развојот поради кое лицата, во овој случај децата, имаат проблеми со социјалните интеракции и комуникација, имаат ограничен опсег на интереси, често се јавуваат повторувачки дејства и избегнуваат визуелен и тактилен контакт. Овие симптоми се појавуваат пред тригодишна возраст.
Дали треба да бидете загрижени за изостанок на контакт со очите кај децата? Причината за ова може да биде:
Карактер на детето – некои мали деца се природно поповлечени и им треба повеќе време за да воспостават емоционален контакт.
Возраст – во првите месеци од животот, бебињата само учат да го фокусираат погледот и да го следат лицето на возрасен.
Здравствени состојби – проблеми со видот, проблеми со слухот и бројни вирусни заболувања може да влијаат на способноста на детето да воспостави контакт со очите.
Понекогаш причината може да биде тоа што детето е немирно, трча низ собата и е задлабочено во својата игра, па тешко дека има време да ве погледне во очи. Сето ова не значи дека нешто не е во ред со детето, вели Мамуровна Мелникова. Децата на возраст од две до три години се многу активни и импулсивни, а како што растат и се развиваат, тие учат подобро да го контролираат своето однесување и да обрнуваат повеќе внимание на другите.
Друга можна причина за недостатокот на контакт со очите, според експертите, е погрешното однесување на возрасните. На пример, ако детето зборува додека стои, вие сте многу повисоки од нив и тешко му е на детето да оствари контакт со очите. Наместо тоа, за да воспоставите емотивен контакт, седнете до детето, спуштајќи се физички на негово ниво. Така ќе се создаде многу попријатна атмосфера за разговор и ќе се создаде можност полесно да се воспостави контакт со очите.
Сепак, советот на логопедот-дефектолог е дека доколку забележите дека вашето дете не остварува контакт со очите, дефинитивно треба да побарате помош од специјалист за да ја утврдите точната причина. Таа понатаму објаснува дека ако дете на една и пол година не воспостави контакт со очите кога разговарате со него, тоа не треба да се игнорира бидејќи може да укаже на развојен проблем.
Доколку забележите вакво однесување кај тригодишно дете, без одлагање треба да се јавите кај специјалист, бидејќи доцнењето може да создаде дополнителни, понекогаш и непоправливи последици во говорот, комуникацијата и социјалниот развој на детето.