Малите деца со КОВИД-19 често немаат никакви симптоми, дури и кога имаат големо количество на вирус во себе, покажала една нова студија. Само 14 отсто од возрасните кои биле позитивни на САРС-КоВ-2, вирусот што предизвикува КОВИД-19, немале симптоми на болеста, наспроти 37 отсто од децата до 4-годишна возраст, откриле истражувачите.
Ова предизвикува загриженост дека родителите, давателите на детска нега и предучилишните установи можеби не го гледаат нивото на инфекција кај навидум здравите мали деца кои биле изложени на КОВИД-19, напиша водечкиот автор д-р Рут А. Карон, и колегите во „Journal of the American Medical Association Open“.
Студијата опфатила 690 луѓе од 175 домаќинства во Мериленд кои биле внимателно следени помеѓу ноември 2020 и октомври 2021 година. Секоја недела во текот на осум месеци, тие правеле онлајн проверки на симптомите и PCR тестирање – кое открива присуство на вирусот што предизвикува COVID-19, со назални брисеви. Оние со симптоми доставиле повеќе брисеви за анализа.
Врската помеѓу симптомите и вирусното оптоварување – количината на вирусот што предизвикува КОВИД-19 кај некоја личност – исто така се разликувало помеѓу возрасните и малите деца. Додека возрасните со високи вирусни оптоварувања – што сугерира дека се позаразни – обично имале потешки симптоми на КОВИД-19, тоа не било случај со малите деца. Ова сугерира дека децата со благи или никакви симптоми сè уште можат да бидат многу заразни
„Она што беше различно во нашата студија (во споредба со претходните студии) беше интензитетот на нашата колекција и фактот што ги тестиравме оние кои немаа симптоми на КОВИД-19“, рече Карон, педијатар и професор на Одделот за меѓународно здравје на Универзитетот Џон Хопкинс во Балтимор. „Фактот што земавме примероци секоја недела значеше дека можеме да ги откриеме тие рани инфекции“.
Студијата се издвојува и по нејзиниот фокус на малите деца, рече Карон. Сите домаќинства што учествувале во студијата имале најмалку едно дете до 4 години, со 256 од 690 лица (37,1%) во оваа најмлада возрасна група. Другите луѓе во студијата биле 100 деца на возраст од 5 до 17 години (14,5%) и 334 возрасни на возраст од 18 до 74 години (48,4%).
До крајот на студијата, 51 лице било позитивно тестирано за коронавирус, вклучително и 14 кои немале никакви симптоми. Поблискиот поглед покажа дека децата на возраст од 4 и помлади кои добиле КОВИД-19 имале повеќе од двапати поголеми шанси да немаат симптоми отколку заразените возрасни (36,8% наспроти 14,3%).
Врската помеѓу симптомите и вирусното оптоварување – количината на вирусот што предизвикува КОВИД-19 кај некоја личност – исто така се разликувало помеѓу возрасните и малите деца.
Додека возрасните со високи вирусни оптоварувања – што сугерира дека се позаразни – обично имале потешки симптоми на КОВИД-19, тоа не било случај со малите деца. Ова сугерира дека децата со благи или никакви симптоми сè уште можат да бидат многу заразни.
Карон вели дека овие наоди треба да им помогнат на родителите и на другите да донесат подобри одлуки. Таа вели дека дури и ако малите деца немаат симптоми, треба да се тестираат за КОВИД-19 доколку биле изложени на други со оваа болест. Таа препорачува да се постапува според резултатите.
„Ако семејството е заразено со вирусот, а 2-годишното дете нема симптоми, а луѓето размислуваат за посета на постари баби и дедовци… не треба да се претпоставува дека 2-годишното дете е незаразено“, вели Карон. „Тоа дете треба да се тестира заедно со другите членови на семејството“.
Тестирањето треба да се земе предвид и за малите деца изложени на КОВИД-19 во установите за згрижување деца, вели таа. Но, другите експерти нужно не се согласуваат.
„Се прашувам дали вреди тој напор“, вели Дин Блумберг, доктор на науки, професор и началник на Одделот за педијатриски инфективни болести во UC Davis Health во Сакраменто, Калифорнија.
Тој забележува дека неодамнешното упатство на ФДА за тестирање за КОВИД-19 повикува на три негативни домашни антигенски тестови – кои детектираат протеини, наречени антигени, од вирусот што предизвикува КОВИД-19 – за да се потврди отсуство на болеста.
„Ќе бидат потребни 4 дена за да се направат тие тестови“, вели тој. „Значи, тоа е многу тестирање. Многу водење евиденција, незгодно е, непријатно е да се тестира и само се прашувам дали вреди тој напор“. (WebMD)
