
Првото скршено срце е едно од најтешките искуства со кои може да се соочи едно дете. Иако може да звучи како проблем специфичен за возрасните, децата, особено за време на адолесценцијата, можат да доживеат и емоционални превирања што вклучуваат разочарувања во пријателствата, романтичните врски или дури и во односите со родителите.
Експертите нагласуваат дека е важно да му се пристапи на детето со разбирање, поддршка и трпение за да му се помогне да се справи со емоциите, да учи од искуството и да излезе од ситуацијата посилно.
- Слушајте ги и признајте ги чувствата на детето
Првиот чекор во помагањето на детето по скршено срце е да му се обезбеди простор да ги изрази своите чувства. Децата и адолесцентите често се повлекуваат во себе или не знаат како да ги вербализираат своите емоции, па затоа им е потребна помош за да ги препознаат и изразат. Прашајте ги како се чувствуваат, што им е тешко и што мислат за ситуацијата.
- Покажете емпатија, но не ги минимизирајте чувствата
Иако е важно да го утешите вашето дете, избегнувајте коментари како „Тоа не е голема работа“ или „Ќе бидеш подобро за една недела“. Ваквите коментари можат да ја минимизираат сериозноста на чувствата на вашето дете и да го натераат да се чувствува нечуено и отфрлено. Наместо тоа, покажете емпатија. Кажете нешто како: „Разбирам дека се чувствуваш повредено. Тоа е болно искуство и сите ние поминуваме низ него на различни начини.“
- Помогнете му на детето да ја види пошироката слика
По скршено срце, на детето може да му изгледа како ништо да не е полошо, но важно е да му помогнете да развие поширока перспектива. Експертите советуваат родителите да го потсетуваат своето дете дека ова е само едно искуство во животот и дека болката ќе се намали со текот на времето.
Охрабрете го да се фокусира на работите што ги сака и што го прават среќно. Ова може да биде хоби, спорт, уметност или поддржувачки пријатели. Развивањето позитивни активности и интереси ќе му помогне на вашето дете да ја надмине моменталната болка.
- Дајте му време и простор на детето
Секое дете се справува со емоционалната болка на свој начин. Некои деца може да бидат повлечени и да сакаат да бидат сами, додека други ќе бараат повеќе внимание и поддршка. Дајте им простор да ги обработат своите чувства, но бидете присутни и достапни да разговараат кога сакаат. Не го принудувајте вашето дете веднаш да ја „преболи“ ситуацијата, бидејќи процесот на лекување може да потрае. Покажете им дека сте тука за нив, без да бидете премногу наметливи.
- Поттикнете ги да разговараат со пријатели или доверливи возрасни
Иако родителите честопати играат клучна улога во обезбедувањето емоционална поддршка, децата исто така треба да знаат дека можат да разговараат со пријатели, наставници или други доверливи возрасни. Понекогаш децата ќе чувствуваат дека можат да се отворат кон пријатели кои минуваат низ слични ситуации. Охрабрете ги да комуницираат со луѓе кои ги разбираат и ги поддржуваат. Ова може да биде корисен начин за намалување на чувството на осаменост и тага.
- Покажете им како да се справат со емоционалната болка на здрав начин
Како родител, можете да му помогнете на вашето дете да научи како да се справи со емоционалната болка на здрав начин. Ова вклучува учење на вештини за самогрижа и емоционална регулација, како што се водење дневник, медитација, длабоко дишење или креативни активности како цртање. Покажете им дека емоционалната болка не е нешто што треба да се избегнува, туку нешто што треба да се обработи, да се зборува за него и постепено да се прифати.