Семејството е столб на секое општество, во семејството се учат основите на однесување, се усвојуваат вредности, детето се развива физички, емоционално и ментално, а главната задача на секое семејство е децата од него да пораснат во стабилни. и добри луѓе. Меѓутоа, денес семејството се соочува со предизвици на повеќе нивоа – од надворешни влијанија до внатрешни лоши односи и немири. На денешното семејство често му недостасува комуникација, заедничко време, разбирање, а некои од предизвиците ги носи онлајн светот во форма на социјални мрежи и видео игри.
Милан Радовановиќ, психолог, објаснува зошто децата толку лесно се врзуваат за видео игрите и се подготвени да им се посветат со часови, дури и да развијат форма на зависност.
„Направивме едно истражување, а ИТ индустријата го знаеше тоа многу пред нас. Проучивме што добиваат децата, пред да станат зависни од видео игри, какво незадоволство од секојдневниот живот тоа го поттикнуваат. А тоа е потребата за: важност, блискост и припадност. Од домот тие не го понеле чувството „овде сум важен“, „тука припаѓам“, а во некој онлајн свет добивам чувство на важност, блискост и припадност. Родителот доаѓа дома, уморен е, работи, потребата да се одмори е поважна од потребата да се седне со детето и да помине време. Кога почнавме да го презентираме тоа на разни конференции, луѓето од ИТ секторот рекоа дека го знаат тоа“.
„Еден колега праша – дали би оставиле две петгодишни деца сами во соба со чекан четириесет и пет минути. Најверојатно, не би сакале, нешто би се случило. А да ги оставите сами со телефоните? Зошто? “, праша Радовановиќ.
Родителите често ги припишуваат промените во однесувањето на пубертетот и хормоните, но експертите велат дека промените во однесувањето не треба да се игнорираат. Исто така, родителите често не можат да направат разлика помеѓу тоа дали детето е само разгалено или навистина трои некооја вознемиреност. Д-р Снежана Светозаревиќ, специјалист по медицинска психологија, истакнува дека е важно родителите да следат до кој степен и колку детето се менува, но и дека е важно да се внимава на границите.
„Дали детето од ведро и енергично дете станува молчаливо, се затвора во себе, има специфични интереси. Би било вредно да се дознае кои се тие интереси, но без грубо кршење на границите и приватноста на детето, особено ако тоа е адолесцент, затоа што уште повеќе ќе се затвори“.
Децата поминуваат се повеќе време на социјалните мрежи, се допишуваат, прават виртуелни „пријателства“, а докторката открива дали е нарушување на приватноста на детето ако родител му ги проверува телефонот и налозите
на социјалните мрежи: „Ова може да предизвика многу бурни реакции , особено кога зборуваме за дете на возраст од тринаесет до шеснаесет години. Тогаш детето реагира нагло и брзо на кршење на границите, како што постепено расте, тоа наоѓа други начини да се бори за автономија“.
