Сексуалноста сигурно е една од предизвикувачките теми во семејните разговори, па така голем број родители чувствуваат и непријатност при самата помисла да започнат разговора со своте деца на таа тема.
Меѓутоа, неретко се случува децата да ги претекнат и изненадат со деликатни прашања пред тоа да го очекувале, а тоа е особено изразено во денешно време кое е одбележано со рапиден развој на технологијата порад што децата многу порано се изложени на различни информации.
Често родителите сметаат дека децата се премлади за со нив да зборуваат со сексуалноста, што не е комплетно погрешно, но одредени развојно прилагодени информации децата треба да ги добијат од најрана возраст. Половиот развој се развива од рана возраст и со оглед дека информациите им се лесно достапни на децата, тие истите ќе ги добијат, сакаме ние или не, но прашањето е за какви информации станува збор и како тие самите ќе ги протолкуваат.
Интересен е фактот дека разговорот за сексуалноста не би требало да биде едно голем и долг разговор, туку континуирана низа на помали разговори во текот на целото раастење на детето.
Од таа причина, психолозите ги поттикнуваат родителите да преземат иницијатива и да не чекаат децата сами да им постават прашања, туку да ги користат секојдневните ситуации како можност за мали разговори и пренос на информации за сексуалноста.
Податоците од неколку светски истражувања укажуваат на тоа дека адолесцентите кои се поинформирани всушност подоцна стапуваат во сексуални односи и со тоа ја побиваат тезата дека разговорот за секс може да ги охрабри децата на рано стапување во сексуални односи. Поголемата информираност може да го зголеми чувството на одговорност што го носи сексуалниот однос и да укаже на можните последици за кои децата често и не се свесни, како и да ја задоволи љубопитноста и да ја намали потребата за експериментирање. Со информирање на децата, може да се намали и ризикот од полови болести и непланирана бременост.
