Често се случува детето да се нуди со храна и кога не е гладно, оти се смета дека треба нешто да изеде. Токму како и форсирањето на некоја храна, како што е на пример џигер кој детето упорно го одбива. Таквиот пристап може само да доведе до тоа да детето со време почне оброците да ги поврзува со расправија околу храхната и авторитетот.
- Како и возрасните, така и децата некоја храна ја сакаат повеќе или помалки или едноставно не ја сакаат, па треба да се биде малку креативен кога е на менито. Така, зеленчукот може да се сокрие во супа, јадења со месо, вкусно смути, па дури и колачи. Децата многу сакаат бои и форми, па за да храната им биде попривлечна, со помош на комбинирање на различна храна во боја на чинијата, може да се направат интересни оброци. Пребирливоста може да се олесни и низ купување на намирниците. Односно, на детето треба да му се пружи можност да избере овошје, зеленчук и останата храна, а да се избегнува или да се ограничи купувањето на она што не сакаме да го јаде.
Освен шареноликоста на чинијата и детската помош, околу изборот на храна за развојот на детските прехранбени навики исклучително е важна и рутината. А, тоа значи оброците да се секогаш во исто време, ако тоа е можно. Исто така, треба да се ограничи консумирањето на сокови и грицки, оти кога ќе им се наполни стомачето, тешко е веројатно да се очекува да се изеде целиот подготвен оброк.
Грешка која понекогаш мајките ја прават, а особено е изразена кај бабите, е подготовка на посебен оброк за детето кое одбива да го изеде она што веќе е зготвено. Токму така се поттикнува пребирливост во јадењето. Она што може да се направи е да се праша детето што сака тој ден да јаде, со тоа што кога ќе се подготви јадењето, мора ид а се изеде.
