Научниците долго време се прашувале дали бебето ја препознава среќата во насмевката на мајката или автоматски реагира со насмевка на познато лице.
Користејќи софистицирана технологија, преку скенирање на очите, научниците го следеле однесувањето на 24 бебиња. Волонтери им се насмевнувале на бебињата или пак им покажувале налутено лице, па потоа наизменично им покажувале среќа, лутина или се однесувалле неутрално. Бебињата не реагирале претерано кога гласот им бил остар или неутрален и не се загледувале премногу во едно лице. Но, среќните гласови кои се претвориле во лути, им го привлекувало вниманието на малите испитаници. Воочиле дека среќно лице не оди со лут глас.
“Тие разбираат поврзаност меѓу гласот и лицето, препознаваат емоции“, објаснува авторката на студијата на Женевскиот универзитет Амаја Палама.
Што ова значи за родителите?
“Многу е важно за родителите да ги изразуваат своите емоции и да бидат внимателни кон емоциите на своите бебиња и да уживаат во интеракцијата со нив. Доколку сте лути, немојте да се преправате дека не сте, бидејќи бебето, детето лесно ќе ве прочита“, додава Палама.
Тоа значи дека децата колу и да се мали, а оние што учествувале во истражувањето имале шест месеци, не би требло да бидат поштедени од негативни емоции (во смисол да ги криете од нив). Не треба пред бебињата да се преправате. Кога-тогаш ќе бидат изложени, а подобро тоа да биде во контекс кој го разбираат. Кај поголемите деца е важно родителите да ги охрабрат да го искажуваат она што го чувствуваат.
“Секако секогаш е подобро да бидат среќни емоции отколку лути„ заклучува авторката на студијата.
